Vervolg van deel 3

….Zoals eerder (1) vermeld, was het einde van de tolerantie van het meervoudig huwelijk ongeveer duizend jaar na de tijd van Moshe. YHWH zou moeten wachten op een geschikt moment waarop de omstandigheden hem in essentie in staat zouden stellen om een ​​soort van opnieuw ingestelde sleutel in te stellen voor de heroprichting van de natie Israël vanaf de grond af. Maar eerst zou Israël de monarchieperiode moeten doormaken waar, naast al deze culturele kruisstromen van de geschiedenis, andere tradities  moesten worden toegevoegd waardoor het koningschap van meerdere echtgenoten kon genieten:

Later, toen de woede van koning Xerxes was weggeëbd, herinnerde hij zich Vashti en wat ze had gedaan en wat hij over haar had verordend. Toen stelden de persoonlijke bedienden van de koning voor: “Laten we zoeken naar mooie jonge maagden voor de koning.” Laat de koning commissarissen in elke provincie van zijn rijk benoemen om al deze mooie meisjes in de harem op de citadel van Susa te brengen. geplaatst onder de hoede van Hegai, de eunuch van de koning, die de leiding heeft over de vrouwen, en laat schoonheidsbehandelingen aan hen worden gegeven, laat dan het meisje dat de koning behaagt, koningin worden in plaats van Vasti. ” (Esther 2: 1-4)

Net als de koning van Perzië, hielden de Israëlische koningen David en Solomon meerdere vrouwen, concubines en harems. Soms werd dit gedaan om hun welvaart te laten zien. Op andere momenten was het strategisch om afwijkende meningen zowel binnen als buiten de grenzen van Israël te onderdrukken. Of we het nu leuk vinden of niet, deze voorbeelden van polygynie werden als normaal beschouwd voor oosterse koningen (bijvoorbeeld Prediker 2: 1-11), wat misschien de reden is waarom de monarchieperiode volledig wordt ingesloten in de periode dat meervoudige huwelijken door YHWH werden gedoogd.

Aan de andere kant voorzag Moshe deze trend ook en deed hij nog steeds zijn best om de schade te beperken, zelfs als het secundaire huwelijk een remedie tegen oorlog was:

De koning moet bovendien geen grote aantallen paarden voor zichzelf verwerven of ervoor zorgen dat het volk naar Egypte terugkeert om meer van hen te krijgen, want YHWH heeft je gezegd: “Je moet niet nog een keer teruggaan.” Hij moet niet veel vrouwen nemen, anders zal zijn hart op een dwaalspoor worden gebracht. Hij mag geen grote hoeveelheden zilver en goud verzamelen. (Deuteronomium 17: 16-17)

Nu kunnen pro-polygynysts beweren dat “niet vermenigvuldigende echtgenotes” nog een paar extra kunnen toestaan, op voorwaarde dat de aantallen niet buitensporig worden; het feit blijft dat Moshe veel verder keek dan zijn dagen, en probeerde het koningshuis in toom te houden die bezig was met polygynie. Zoals Salomo zelf zou ontdekken, kan de buitenlandse vrouw die je vandaag vrede brengt je morgen heel goed van YHWH wegleiden.

Hoe dan ook, hoewel monogamie altijd al hoog aanzien heeft gehad door de eeuwen heen, zien we het schriftuurlijke verslag er niet naar terugkeren en weg van meervoudige huwelijken tót de belangrijkste profetische periode, toen stemmen zoals Jesaja en Jeremia YHWH vaak als een gekluisterde man vergeleken aan een ontrouwe vrouw die Israel of Juda was:

Tijdens de regering van koning Josia zei YHWH: Jer 3:6  Voorts zeide de HEERE tot mij, in de dagen van den koning Josia: Hebt gij gezien, wat de afgekeerde Israel gedaan heeft? Zij ging henen op allen hogen berg, en tot onder allen groenen boom, en hoereerde aldaar.
Jer 3:7  En Ik zeide, nadat zij zulks alles gedaan had: Bekeer u tot Mij; maar zij bekeerde zich niet. Dit zag de trouweloze, haar zuster Juda.
Jer 3:8  En Ik zag, als Ik ter oorzake van alles, waarin de afgekeerde Israel overspel bedreven had, haar verlaten, en haar haar scheidbrief gegeven had, dat de trouweloze, haar zuster Juda, niet vreesde, maar ging henen, en hoereerde zelve ook.
Jer 3:9  Ja, het geschiedde, vanwege het gerucht harer hoererij, dat zij het land ontheiligde; want zij bedreef overspel met steen en met hout.
Jer 3:10  En zelfs in dit alles heeft zich haar trouweloze zuster Juda tot Mij niet bekeerd met haar ganse hart, maar valselijk, spreekt de HEERE/YHVH.  “verklaart YHWH. (Jeremia 3: 6-10)

Jeremia’s berisping is even scherp als het breed is, en omvat gebeurtenissen van de afgelopen twee en een halve eeuw. In 722 vChr werd ‘trouweloos Israël’ door de Assyriërs in gevangenschap gevangengenomen want de diepe afgoderij van het noordelijke koninkrijk werd door YHWH als “spiritueel overspel” geteld. Maar Jeremia zelf zou leven om een ​​even grote catastrofe te zien overkomen op het resterende Hebreeuwse koninkrijk Juda, toen de Babyloniërs binnenkwamen en de tempel van Salomo ook op de grond verbrandden. De vergelijkingen van afgoderij met overspel, die de geschriften in deze periode doortrekken, hebben kennelijk geen zin zonder een één man / één-vrouwenpatroon om ze voor te houden. Hetzelfde kan ook gezegd worden in het Vernieuwde Verbond waar de gelovigen nu worden afgebeeld als de Bruid van Mashiyach.

De tolerantie voor het meervoudig huwelijk eindigde duidelijk toen de Hebreeërs mochten terugkeren naar het Land onder Ezra en Nehemia. Op dat moment kon YHWH rond 515 vChr echt opnieuw beginnen en de zaken rechtzetten. Terwijl Moshe vóór opportuniteiten van opportunisme gedwongen was om te handelen met de meervoudige huwelijken van de gemengde menigte die uit Egypte kwam, kon YHWH onder Ezra en Nehemia de gretigheid van zijn mensen gebruiken om terug te keren als een stimulans om eindelijk die buitenlandse vrouwen kwijt te raken die hen verwarde:

En op de twintigste dag van de negende maand zat al het volk op het plein voor het huis van Elohim, zeer bedroefd door de gelegenheid en vanwege de regen. Toen stond Ezra, de priester, op en zei tegen hen: “U bent ontrouw geweest, u bent met buitenlandse vrouwen getrouwd en hebt de schuld van Israël vergroot.” Nu moet u de JHWH, de Elohim van uw vaderen, belijden en zijn wil doen. om je heen en van je buitenlandse vrouwen. ” De hele vergadering reageerde met een luide stem: “Je hebt gelijk! We moeten doen wat je zegt, maar er zijn veel mensen hier en het is het regenseizoen, dus we kunnen niet buiten staan. een dag of twee, omdat we veel gezondigd hebben in deze zaak, laten onze functionarissen handelen voor de hele vergadering, dan moet iedereen in onze steden die getrouwd is met een buitenlandse vrouw op een bepaalde tijd komen, samen met de oudsten en rechters van elke stad totdat de hevige woede van onze Elohim in deze zaak van ons is afgewend. ‘ (Ezra 10: 9-14)

Nu deze voorbereidingen gereed waren, kon de hele natie van Israël eindelijk opnieuw beginnen en terugkeren naar het oorspronkelijke monogame model van het huwelijk dat Torah eiste: één man en één vrouw, exclusief verenigd in vlees en geest. Vanaf dit punt is er geen enkele vermelding dat bigamie wordt getolereerd in Israël, inclusief de tijd van Y’shua en de vroege Netzarim-beweging. Om die redenen zijn de woorden van Yeshua die we in het begin citeerden, nu herhalend:

Vanwege de hardheid van je hart mocht je je vrouwen wegleggen. Maar zo was het vanaf het begin niet. Maar ik zeg u dat hij die zijn vrouw verlaat zonder een aanklacht wegens overspel en een andere neemt, overspel pleegt. En hij die een gescheiden vrouw neemt, pleegt overspel.

De terugkeer van Monogamie zit allemaal in de Arameese KHAD’s (verwant met echad)

Zoals in het begin van dit essay wordt vermeld, heeft veel van de discussie over dit onderwerp zich geconcentreerd op het gebruik van echad, het Hebreeuwse woord dat ‘één’ betekent. In het Aramees is het verwante woord khad en heeft het dezelfde betekenissen. Net als zijn Hebreeuwse tegenhanger, is 99 procent van de tijd de normatieve lezing “één / slechts”. Het probleem dat is gerezen, is dat pro-polygamisten / polygynisten het ene procent nemen van de tijd dat een samengestelde eenheid wordt getrokken en dat gebruiken als standaardgebruik om duidelijke lezingen te verdraaien dat één vrouw dat echt precies bedoelt!

En wat betreft de dingen die u mij schreef, het is lovenswaardig voor een man om een ​​vrouw niet te benaderen. Maar, vanwege de seksuele verleiding, laat ieder zijn eigen vrouw hebben en een vrouw haar eigen echtgenoot laten hebben. (1 Korinthiërs 7: 1-2)

De woorden ‘zijn eigen’ en ‘haar eigen’ afgeleid van het Aramese khad verwijzen duidelijk naar een exclusiviteit van seksuele toegang tussen man en vrouw. Zo’n punt wordt hier nog krachtiger gemaakt:

Ik zou willen dat je me een beetje kon verdragen, dat ik dwaas zou kunnen spreken: en inderdaad, verdraag het mij. Want ik ben jaloers op u, met een rechtvaardige jaloersheid, want ik heb u aan een man ondertrouwd als een reine maagd die ik aan de Mashiyach zou aanbieden. (2 Korinthiërs 11: 2)

De formulering hier is l’gabra, khad of “aan één man”. Dit is niet uitsluitend figuurlijke taal. Integendeel, de spirituele boodschap heeft geen enkele zin als deze niet is gebouwd op het fysieke monogame model tussen man en vrouw. Er is tenslotte maar één Y’shua voor de bruid om naar toe te gaan en hij is exclusief alleen gebonden aan de collectieve “maagd” vertegenwoordigd door zijn volgelingen – en let op, dit is GEEN seksuele relatie! Enkele andere verzen die de Torah-bewaarde monogamie laten zien zijn als volgt:

Het is een getrouw gezegde dat als een man oudste wil zijn, hij een goed werk verlangt. En een ouderling moet zodanig zijn dat geen schuld in hem kan worden gevonden; en hij zou de echtgenoot moeten zijn van één vrouw, met een waakzame geest en nuchter en betrouwbaar (in zijn gedrag), en aanhankelijk voor vreemden, en leerzaam, en geen overtreder met betrekking tot wijn, en wiens hand niet snel is om toe te slaan; maar hij moet nederig zijn en niet controversieel, noch een liefhebber van geld; en een die zijn eigen huis goed geleidt en zijn kinderen in onderwerping houdt met alle zuiverheid. Want als hij niet weet hoe hij zijn eigen huis goed moet leiden, hoe kan hij dan de samenkomst van Elohim leiden? (1 Timotheüs 3: 1-5; zie ook Titus 1: 6)

En mijn persoonlijke favoriet om de echtgenoten op één lijn te houden:

Het is passend voor mannen om zo van hun vrouw te houden als (zij doen) hun eigen lichaam. Want hij die zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Want niemand haatte ooit zijn eigen lichaam; maar voedt het en zorgt ervoor, net als de Mashiyach (deed voor) de vergadering. Want wij zijn leden van zijn lichaam en van zijn vlees en van zijn gebeente. Om deze reden moet een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich vastklampen aan zijn vrouw; en de twee zouden één vlees moeten zijn. Dit is een groot mysterie; maar ik spreek over de Mashiyach en zijn gemeente. (Efeziërs 5: 28-32)

Verder hebben we deze belangrijke verklaring:

Want er is geen Jood noch Aramese, noch slaaf noch vrij, noch man of vrouw, maar jullie zijn allemaal één in Y’shua de Mashiyach. En als je van de Mashiyach bent, dan ben je door de belofte zaad van Awraham en erfgenamen. (Galaten 3: 28-29)

Verder hebben we deze belangrijke verklaring:

Want er is geen Jood noch Aramese, noch slaaf noch vrij, noch man of vrouw, maar jullie zijn allemaal één in Y’shua de Mashiyach. En als je van de Mashiyach bent, dan ben je door de belofte zaad van Awraham en erfgenamen. (Galaten 3: 28-29)

De betekenis is hier eenvoudig. Als ze allemaal in Mashiyach zijn, inclusief mannen en vrouwen, dan zijn de eerdere accommodaties die mannen bevielen en vrouwen in dit opzicht discrimineerden, ook afgeschaft en in feite al enige eeuwen rond die tijd. De scheidingsmuur is weg (Efeziërs 2: 14-16) en hoewel de rollen en functies van mannen en vrouwen nooit identiek zullen zijn, zullen ze ook niet één geslacht ten koste van de ander op een oneerlijke manier verheerlijken.

De meeste mensen begrijpen dat YHWH zichzelf onthulde door mannelijke en vrouwelijke attributen, zodat mensen componenten van Zijn attributen in de fysieke wereld konden zien die zich uitstrekken tot in de geestelijke wereld. YHWH is geen persoon; Er wordt naar Hem verwezen volgens het mannelijke geslacht omdat Hij alle eigenschappen is van de volmaakte Vader. Echter, zowel de mannelijke als vrouwelijke attributen van YHWH wijzen naar Mashiyach en zijn Mashiyach. Mashiyach werd geboren uit een vrouw en hij was het ultieme zaad van een vrouw dat, uiteraard, de menselijke geest valideert binnen een eeuwig doel. Mashiyach zelf heeft echter verklaard dat de mannelijke en vrouwelijke elementen van het menselijk leven tijdelijk zijn: “Want in de opstanding van de doden trouwen mannen niet met vrouwen, worden vrouwen ook niet aan mannen gegeven, maar zijn zij als de boodschappers van Elohim in de hemel. .” (Matteüs 22:30) Noch de mannelijke of vrouwelijke natuur zal relevantie hebben in de olam haba (komende wereld), wat betekent dat ze dan moeten wijzen naar de toekomende wereld.

Als God wilde dat Adam meer dan één vrouw zou hebben, zou Adam nog een paar ribben verloren hebben …

Het begrijpen van de mannelijke en vrouwelijke attributen van YHWH volgens Torah en Mashiyach staat mannen en vrouwen toe om verder te gaan naar de Perfectie van Mashiyach. Wanneer een man en een vrouw zijn getrouwd en samen zijn gekomen in Mashiyach, worden ze één; de som van de twee is noch mannelijk noch vrouwelijk, maar echad, één. Deze nieuwe entiteit van één portretteert de perfectie van het spirituele lichaam dat in harmonie is met YHWH. Het huwelijk is een verbond dat in Mashiyach is gesloten en is getuigd door YHWH en al het huwelijksfeest met als doel de wil van YHWH van de hemel naar de aarde te brengen (Genesis 1:28).

Man en vrouw als man en vrouw herbouwen samen wat verloren was door de erfzonde en onderwierpen de vijand die, natuurlijk, op een fulltime missie is om hun huwelijk uit elkaar te halen en de kinderen vervolgens van gehoorzaamheid naar rebellie te keren. Het huwelijk is duidelijk de grootste bijdrage binnen het menselijk ras om van elkaar te houden en tot elkaar te behoren! Het huwelijk beeldt ook de liefde van elke persoon uit en behoort toe aan Mashiyach als de “bruid van Mashiyach”, zoals eerder vermeld.

Wanneer een man en een vrouw individueel de dingen van Mashiyach benadrukken, worden ze gelijkvormig aan het Beeld van Elohim zoals hun unieke mannelijke en vrouwelijke attributen in één worden samengevoegd. Uit deze eenheid van één kunnen hun kinderen het Beeld van Elohim onderscheiden en erkennen omdat ze letterlijk getuige zijn van vertrouwen, eer, liefde, respect, etc. – attributen die worden beschermd door een verbond volgens de perfectie van Mashiyach en geëmuleerd door hun liefhebbende vader en moeder.

Daarom is een monogame relatie een op de hemel gebaseerd verbond dat op aarde is gesloten, waarbij één man en één vrouw eens en voor altijd trouwen; het is een verbond dat de geest van de Thora grondig laat zien volgens de hoge roeping van Mashiyach. Polygamie en polygynie daarentegen zijn door mensen gemaakte tradities die het mannelijk geslacht verheffen en het evenwicht en de harmonie verstoren die binnen YHWH als mannelijk en vrouwelijk wordt onthuld. Degenen die Mashiyach zoeken om hun polygamistische / polygynistische ideeën te onderschrijven, hebben duidelijk een tekort aan inzicht in de geest van Mashiyach.

De “vrijheid” van het individu om te zondigen heeft velen op het pad van de vernietiging gebracht. Maar het feit is dat men alleen echte seksuele vrijheid kan vinden in de veiligheid en eenheid van een monogaam huwelijk

inclusief vrijheid van de angst dat hun intimiteit en zuurverdiende doelen op een gegeven moment door hun vleselijkheid worden vernietigd. Helaas hebben sommige mensen ervoor gekozen om hun lusten in religieuze kledij te verbergen en proberen ze in ??? te lezen. de Schriften om zichzelf en anderen voor de gek te houden door te geloven dat YHWH meerdere partners in een huwelijk goedkeurt.

De Torah bewijst echter iets anders. Of het nu Joods of heiden is, leider of volgeling, iedereen die het Woord verdraait door overspel tot een betekenisloze beperking te draaien, loopt het risico om veroordeeld te worden. Iedereen die betrokken is bij anderen, of anderen leert dat polygamie of polygynie wordt goedgekeurd door YHWH, is schuldig aan liegen en zij zullen verantwoordelijk worden gehouden voordat YHWH de dag des oordeels is gekomen! Dit wordt het dubbele voor leraren die op hun beurt worden gehouden aan een veel zwaarder oordeel (1 Korinthiërs 6: 9, Jakobus 3: 1). Ware vrijheid komt niet via de weg van Kaïn, maar vanuit intieme Set-Apart echtelijke liefde tussen man en vrouw als gelijken, wat de basis is van onze beschaving.

Exodus 20: 14 “Je zult geen overspel plegen” ….

Mattheüs 19: 9  Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel, en die de verlatene trouwt, doet ook overspel. 

Openbaring 22: 11 Rev 22:11  Die onrecht doet, dat hij nog onrecht doe; en die vuil is, dat hij nog vuil worde; en die rechtvaardig is, dat hij nog gerechtvaardigd worde; en die heilig is, dat hij nog geheiligd worde. 
12  En zie, Ik kom haastiglijk en Mijn loon is met Mij, om een iegelijk te vergelden, gelijk zijn werk zal zijn. 

2 Peter 2: 1 Maar er zijn ook valse profeten in de wereld, want onder u zullen ook valse leraars zijn, die verwoestende ketterijen zullen brengen, die de Meester YHWH, die hen gekocht heeft, verloochenen; aldus zichzelf op een snelle vernietiging brengen.

1 Korinthiërs 6: 9 Weet u niet dat de goddelozen het koninkrijk van God niet zullen beërven? Laat je niet misleiden: Noch de seksuele immoraliteit noch de afgodendienaars, noch OVERSPELERS, noch mannelijke prostituees, noch homoseksuele overtreders.

1. Alle delen bij elkaar

Met dank aan  Andrew Gabriel Roth

Vervolg van deel 2

….Het begrijpen van de mannelijke en vrouwelijke eigenschappen van YHWH volgens Torah en Mashiyach staat mannen en vrouwen toe om verder te gaan naar de Perfectie van Mashiyach. Wanneer een man en een vrouw zijn getrouwd en samen zijn gekomen in Mashiyach, worden ze één; de som van de twee is noch mannelijk noch vrouwelijk, maar echad, één. Deze nieuwe entiteit van één portretteert de perfectie van het spirituele lichaam dat in harmonie is met YHWH. Het huwelijk is een verbond dat in Mashiyach is gesloten met YHVH als Getuige en het huwelijksfeest met als doel de wil van YHWH van de hemel naar de aarde te brengen (Genesis 1:28).

Man en vrouw als man en vrouw herbouwen samen wat verloren was door de erfzonde en onderwierpen de vijand die, natuurlijk, op een fulltime missie is om hun huwelijk uit elkaar te halen en de kinderen vervolgens van gehoorzaamheid naar rebellie te keren. Het huwelijk is duidelijk de grootste bijdrage binnen het menselijk ras om van elkaar te houden en tot elkaar te behoren! Het huwelijk beeldt ook de liefde van elke persoon uit en behoort toe aan Mashiyach als de “bruid van Mashiyach”, zoals eerder vermeld.

Wanneer een man en een vrouw individueel de dingen van Mashiyach benadrukken, worden ze gelijkvormig aan het Beeld van Elohim zoals hun unieke mannelijke en vrouwelijke attributen in één worden samengevoegd. Uit deze eenheid van één kunnen hun kinderen het Beeld van Elohim onderscheiden en erkennen omdat ze letterlijk getuige zijn van vertrouwen, eer, liefde, respect, etc. – eigenschappen, die worden beschermd door een verbond volgens de perfectie van Mashiyach en geëmuleerd door hun liefhebbende vader en moeder.

Daarom is een monogame relatie een op de hemel gebaseerd verbond dat op aarde is gesloten, waarbij één man en één vrouw eens en voor altijd trouwen; het is een verbond dat de geest van de Thora grondig laat zien volgens de hoge roeping van Mashiyach. Polygamie en polygynie daarentegen zijn door mensen gemaakte tradities die het mannelijk geslacht verheffen en het evenwicht en de harmonie verstoren die binnen YHWH als mannelijk en vrouwelijk wordt onthuld. Degenen die Mashiyach zoeken om hun polygamistische / polygynistische ideeën te onderschrijven, hebben duidelijk een tekort aan inzicht in de geest van Mashiyach.

De “vrijheid” van het individu om te zondigen heeft velen op het pad van de vernietiging gebracht. Het feit is dat men alleen echte seksuele vrijheid kan vinden in de veiligheid en eenheid van een monogaam huwelijk inclusief vrijheid van de angst dat hun intimiteit en zuurverdiende doelen op een gegeven moment door hun vleselijkheid worden vernietigd. Helaas hebben sommige mensen ervoor gekozen om hun lusten in religieuze kledij te verbergen en proberen ze in ??? te lezen. de Schriften om zichzelf en anderen voor de gek te houden door te geloven dat YHWH meerdere partners in een huwelijk goedkeurt.

De Torah bewijst echter iets anders. Of het nu Joods of heiden is, leider of volgeling, iedereen die het Woord verdraait door overspel tot een betekenisloze beperking te draaien, loopt het risico om veroordeeld te worden. Iedereen die betrokken is bij anderen, of anderen leert dat polygamie of polygynie wordt goedgekeurd door YHWH, is schuldig aan liegen en zij zullen verantwoordelijk worden gehouden voor YHWH’s  dag des oordeels is gekomen! Dit wordt het dubbele voor leraren die op hun beurt worden gehouden aan een veel zwaarder oordeel (1 Korinthiërs 6: 9, Jakobus 3: 1). Ware vrijheid komt niet via de weg van Kaïn, maar vanuit intieme Set-Apart echtelijke liefde tussen man en vrouw als gelijken, wat de basis is van onze beschaving.

Exodus 20: 14 “Je zult geen overspel plegen” ….

Mattheüs 19: 9  Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel, en die de verlatene trouwt, doet ook overspel. 

Openbaring 22: 11 Rev 22:11  Die onrecht doet, dat hij nog onrecht doe; en die vuil is, dat hij nog vuil worde; en die rechtvaardig is, dat hij nog gerechtvaardigd worde; en die heilig is, dat hij nog geheiligd worde. 
12  En zie, Ik kom haastiglijk en Mijn loon is met Mij, om een iegelijk te vergelden, gelijk zijn werk zal zijn. 

2 Peter 2: 1 Maar er zijn ook valse profeten in de wereld, want onder u zullen ook valse leraars zijn, die verwoestende ketterijen zullen brengen, die de Meester YHWH, die hen gekocht heeft, verloochenen; aldus zichzelf op een snelle vernietiging brengen.

1 Korinthiërs 6: 9 Weet u niet dat de goddelozen het koninkrijk van God niet zullen beërven? Laat je niet misleiden: Noch de seksuele immoraliteit noch de afgodendienaars, noch OVERSPELERS, noch mannelijke prostituees, noch homoseksuele overtreders.

Met dank aan  Andrew Gabriel Roth

Er zijn veel mannelijke leraren in het Messiaanse geloof (inclusief Yakov Levi van “Solomon’s Porch”, Moshe Koniuchowsky van “Your Arms to Israel” en Simon Altaf van “African Israel” die leren dat “God meerdere vrouwen goedkeurt” (Altaf heeft ondertussen Yeshua verworpen, en leert dat het zwarte ras “echt Israël” is en dat God homoseksualiteit goedkeurt ….)

Maar realistisch gezien, waar zien we in de Schrift ooit dat JHWH “meervoudige huwelijken” goedkeurt? Is het echt waar. dat onze Schepper tegen Zijn eigen Goddelijke Instructies in Gerechtigheid ingaat (Torah – die heiligheid en zuiverheid van gedachte, woord en daad schetst) om te suggereren dat overspel in het huwelijk aanvaardbaar is in Zijn ogen? Zou Hij echt suggereren – zoals sommige van deze mannen onderwijzen – dat “vrouwen simpelweg moeten zwijgen en maar  aan het idee moeten wennen?”

En waarom zou een getrouwde man “een andere” vrouw willen toevoegen, behalve om zijn wens om “wettelijk” overspel te plegen, te voeden? Om nog maar te zwijgen over het feit dat hij, terwijl één vrouw te steunen zijn handen vol heeft  (en vandaag de dag dat de meeste vrouwen buiten het huis moeten werken om het inkomen van hun man aan te vullen!), Verschillende vrouwen nemen de tijd van de man  in plaats van  …. tijd voor aanbidding van de Schepper … Om nog maar te zwijgen, DAT wanneer iemand met zijn eerste vrouw trouwt, beloven ze dat ze ALLEEN van haar zullen houden – wat vrij standaard de huwelijksbelofte is. Als je “een andere vrouw neemt” verbreek je je gelofte aan je eerste vrouw. Simpel als dat!

Zoals we in de Schrift zien, kwamen degenen die meer dan één vrouw namen, niets dan problemen tegen, omdat de levens van de ‘zuster-echtgenotes’ vol waren van jaloezie, woede en verdriet. JHWH stelde regels aan de ‘polygynisten’ om de vrouwen op de een of andere manier verminderd te laten lijden – dat wil zeggen, verminderd te verwaarlozen en / of te negeren, omdat hun echtgenoot andere vrouwen begunstigde, enz. Genesis 2:24 vertelt ons dat de ‘twee’ één worden … niet de drie vier vijf, etc! Laten we dit een beetje verder onderzoeken:

Polygynie werkte niet voor de patriarchen omdat de “zustervrouwen” als slaven werden beschouwd, evenals hun kinderen (d.w.z. Hagar). Isaac nam slechts één vrouw. En we lezen dat, hoewel Rebecca onvruchtbaar was, zij noch Isaac het heft in eigen handen namen om zwanger te worden. Ze vertrouwden op YHWH. Bigamie werd eigenlijk geïntroduceerd met de lijn van Kaïn, waar we zien dat “Lemech twee vrouwen nam (Genesis 4:19).] YHWH beval dat niet! Leviticus 18:18 vertelt ons:” Je zult geen vrouw nemen die een rivaal van haar zus, onthullend haar naaktheid terwijl ze nog leeft “.

Hoewel verschillende prominente mannen polygynisten in de Schrift waren, kwamen ze ALTIJD jaloezie, twist en onrust tegen! Penninah en Hannah vochten een leven lang voor de liefde en toewijding van Elkana. Penninah bevond zich het voorwerp van de lust van Elkana, die zijn groeiend aantal kinderen droeg, terwijl Hanna onvruchtbaar was maar geliefd door haar echtgenoot. De Dode-Zeerollen bieden een beginsel dat door de Essenen wordt onderwezen, getiteld “Het beginsel van de schepping” – en zij gebruikten dit principe om te bewijzen dat de Farizeeën hoererij plegen door meer dan één vrouw te pleiten.

YHWH stond ​​David toe om meerdere vrouwen te hebben; maar Hij bevál het niet! MEN maakte zelf verkeerde keuzes – en ze hebben vaak de consequenties van die keuzes moeten bekopen. Het paleis van David bijvoorbeeld, was een perfecte pandemonie van intriges, achterdocht, jaloezie en haat. In 2 Samuel zien we David in een staat van berouw, al zijn bijvrouwen in een huis stoppen en weigert om relaties met hen te hebben … en de arme vrouwen eindigden als hun weduwen voor de rest van hun leven!

Auteur en Aramese geleerde Andrew Gabriel Roth reageerde op deze polygynie-onzin en gebruikte niets anders dan de hermaneutiek van de bijbel. Kijk eens:

Door Andrew Gabriel Roth

Zoals iedereen weet, wemelt de Torah van verhalen van mannen die verschillende vrouwen huwden: bijvoorbeeld Koning David en Salomo, samen met veel van de patriarchen. Aan de hand van deze illustraties leren veel moderne rabbijnen en voorgangers de valse veronderstelling dat YHWH overspel , of meer specifiek, polygynie toestond (de staat of praktijk van het hebben van meer dan één vrouw of een vrouwelijke partner tegelijk). Een diepgaande studie van de Schriften onthult echter het tegendeel!

Basisinformatie en definities:

Overspel vindt plaats wanneer de echtgenoot of echtgenote in een huwelijk een tweede seksuele partner voor zichzelf neemt, ongeacht of de derde alleenstaand of getrouwd is met een andere persoon.
Overspel wordt vermeden als de echtgenoot zijn tweede sekspartner ook als echtgenote neemt, terwijl de eerste vrouw leeft, maar zich daar schuldig aan maakt als hij seksuele betrekkingen onderhoudt met een vrouw die is verloofd of getrouwd is met een andere man. In dit scenario moeten de vrouwen monogaam blijven, maar de mannen niet.

Uit deze twee definities zullen we ook de volgende vragen stellen:

Welke definitie van overspel was origineel zoals gedefinieerd door YHWH bij de schepping van de mens?
Was daar een tijd waarin beide definities volgens de Schrift geldig hadden kunnen zijn?
Waren er in de Schrift waarschuwingen dat deze keuzes zouden veranderen en / of terugkeren naar de oorspronkelijke definitie van overspel, wat het ook mag zijn?
Zijn er absolute bewijzen voor welke definitie vandaag bindend is?

Laten we, met deze ideeën in gedachten, bij het begin beginnen:

Ze zullen één vlees zijn …

Dus YHWH Elohim zorgde ervoor dat de man in een diepe slaap viel; en terwijl hij sliep, nam hij een deel van de man en sloot de plaats met vlees. Toen maakte YHWH Elohim een ​​vrouw van dat deel die hij uit de man had gehaald, en hij bracht haar naar de man. De man zei: “Dit is nu been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees, zij zal ‘vrouw’ worden genoemd, want zij is uit de mens genomen. ‘ Om deze reden zal een man zijn vader en moeder verlaten en verenigd worden met zijn vrouw, en zij zullen één vlees worden. De man en zijn vrouw waren beiden naakt en voelden geen schaamte. (Genesis 2: 21-24)

De eerste vraag die men moet stellen is: Als het meervoudig huwelijk het oorspronkelijke model was, waarom was er maar één vrouw voor Adam gemaakt? Waarom niet twee, tien of twintig? Immers, als Adam geacht werd vruchtbaar te zijn, zich te vermenigvuldigen en de aarde te vullen met zijn nakomelingen, zouden dan meerdere vrouwen voor hem deze taak niet gemakkelijker maken?

We zullen kijken naar de manier waarop het hernieuwde verbond dit specifieke vers kort nadien behandelt. Laten we ons nu concentreren op uitdrukkingen als ‘verenigd met zijn vrouw’ en ‘zij zullen één vlees worden’. We zien hier dat de vrouw is gevormd uit het lichaam van de mens en daarom brengt de daad van seksuele eenwording in een heilige context man en vrouw fysiek én spiritueel met elkaar in contact. Op dezelfde manier kan van een man worden gezegd dat hij van zijn eerste vrouw is afgedwaald door met een ander te trouwen, zoals Malachi hier in grafische termen uitlegt:

Hebben wij niet één vader? Heeft niet één Elohim ons geschapen? Waarom ontheiligen we het verbond van onze vaders door het geloof met elkaar te verbreken? Juda heeft geloof gebroken. Er is een verfoeilijk ding gepleegd in Israël en in Jeruzalem: Juda heeft het heiligdom ontheiligd dat YHWH liefheeft, door te trouwen met de dochter van een buitenlandse god. Wat de man betreft die dit doet, wie hij ook mag zijn, moge YHWH hem afsnijden van de tenten van Jacob – ook al brengt hij offers aan YHWH Almachtig. Nog iets dat je doet: je laat het altaar van YHWH met tranen stromen. Je huilt en jammert omdat hij niet langer aandacht besteedt aan je aanbod of ze met plezier uit je handen accepteert. U vraagt: “Waarom?” Het is omdat YHWH optreedt als de getuige tussen u en de vrouw van uw jeugd, omdat u het geloof met haar hebt verbroken, hoewel zij uw partner is, de vrouw van uw huwelijksverbond. Heeft YHWH ze niet één gemaakt? In vlees en geest zijn zij de Zijne. En waarom een? Omdat hij op zoek was naar goddelijke nakomelingen. Dus bewaak jezelf in je geest en verbreek het geloof niet met de vrouw van je jeugd. “Ik haat de echtscheiding”, zegt JHWH, Elohim van Israël, “en ik haat het dat een man zichzelf bedekt met zowel geweld als met zijn kleding,” zegt YHWH de Almachtige. Bewaar jezelf dus in je geest en verbreek het geloof niet. Je hebt YHWH vermoeid met je woorden. “Hoe hebben we hem vermoeid?” vraagt je. Door te zeggen: “Allen die kwaad doen, zijn goed in de ogen van YHWH, en hij is tevreden met hen” of “Waar is de Elohim van gerechtigheid?” (Maleachi 2: 10-17)Het is duidelijk dat “de vrouw van je jeugd” de eerste vrouw is, zolang ze leeft. Een andere (vrouw) nemen is, in Maleachi’s uitspraak, om JHWH letterlijk te verlaten. Het is waar dat de profeet hier een analogie trekt tussen afgoderij en ontrouw, maar de sjabloon van dat voorbeeld is nog steeds één man, één vrouw. Wanneer Judah trouwt met een andere dochter die eerder een alleenstaande vrouw was, verraadt hij zijn eerste vrouw! Bovendien hoeft een man zijn eigen vrouw alleen maar te vragen hoe ze zich zou voelen dat hij een tweede echtgenote zou nemen onder het mom van ‘gerechtigheid’. Dit zou in de meeste huishoudens duidelijk niet goed uitkomen, en als dat het geval is, is het goed om te vragen hoe deze eerste vrouw wordt geëerd en gekoesterd als vrouw nummer twee haar huis binnendringt! De hartstochtelijke vraag van Maleachi dan, heeft YHWH ze niet één gemaakt, duidt hier rechtstreeks op. Er is ook bewijs dat, volgens Rav Shaul, de vrouw de volledige macht heeft om haar man te beletten vleselijk plezier te zoeken van een andere bron:En wat betreft de dingen die u mij schreef, het is lovenswaardig voor een man om een ​​vrouw niet te benaderen. Maar, vanwege de seksuele verleiding, laat ieder zijn eigen vrouw hebben en een vrouw haar eigen echtgenoot laten hebben. En laat de man aan zijn vrouw de vriendelijkheid schenken die verschuldigd is; en dus ook de vrouw met haar man. De vrouw is niet  soeverein over haar lichaam, maar haar man: dus ook de man is niet  soeverein over zijn lichaam, maar de vrouw. Daarom, beroof elkaar niet, behalve wanneer jullie beiden instemmen op het moment dat jullie je aan vasten en gebed wijden; en keer terug naar dezelfde gezindheid dat Satan je niet verleidt vanwege de hartstochten van je lichaam. (1 Korinthiërs 7: 1-5)Als de vrouw het lichaam van de man regeert, spreekt het vanzelf dat ze veel zegt over wat hij ermee doet, en vice versa.

Op dit punt, zo ongemakkelijk als het zou kunnen zijn, kunnen we het delicate onderwerp van de fysieke aspecten van geslachtsgemeenschap tussen man en vrouw niet negeren. Wat niet algemeen wordt begrepen, is dat seksuele gemeenschap vereist is in een huwelijk. Seksualiteit zelf is het mechanisme dat een man toestaat zijn moeder te verlaten, een vrouw haar huis verlaat en de twee verenigd in het vlees:Weet je niet dat jouw lichamen de leden van de Mashiyach zijn? Zal iemand een lid van de Mashiyach nemen en het lid van een hoer maken? Moge het nooit zijn! Of weet je niet dat iedereen die zich bij een hoer aansluit, één lichaam is (met haar)? Want er wordt gezegd dat de twee één lichaam zullen zijn. Maar hij die zich verbindt met onze Meester (Y’shua), is één geest bij hem. Vlucht voor seksuele zonden. (1 Korinthiërs 6: 15-18)Daarom, en in tegenstelling tot het idee dat mannen volgens Tanakh nu meerdere vrouwen kunnen hebben en niet als overspeligen worden geteld, blijft het een feit van de biologie dat de twee vrouwen in een dergelijke eenheid hun vlees niet op dezelfde manier kunnen verenigen als één man en vrouw dat kunnen. Dat is ook een van de vele redenen waarom homoseksualiteit van elke soort wordt veroordeeld in de Schrift. Als de twee vrouwen zich dan niet in het vlees kunnen verenigen, dan is de huwelijkseenheid zelf ook niet verenigd in het vlees en daarom ongeldig. Overweeg ook: als het vlees tussen één man en één vrouw eenmaal verenigd is, hoe kan een ander dan komen en er één mee zijn?Veel van het controverse over dit idee betreft natuurlijk het woord voor ‘één’ in het Hebreeuws, echad, omdat het soms kan zorgen voor een samengestelde eenheid van meerdere dingen die één worden. Hoewel dit waar is, moeten we naar een aantal andere basisfeiten kijken. Ten eerste betekent 99% van de tijd dat echad slechts één is. Zelfs vandaag in Israël zou je echad zeggen als je ‘alleen’ of ‘slechts één’ bedoelde. Het alternatieve woord dat altijd “slechts één” betekent – yachid – is uiterst zeldzaam en niet de normale uitdrukking voor “één”, noch in het oude noch in het moderne Hebreeuws.Ten tweede is parallel lopen aan de man-vrouw-unie het scheppingspatroon zelf, waarbij de avond en de ochtend in Genesis 1: 5 het “grotere jaar” van de eerste dag vormen. Vijf meer afzonderlijke sets van dagen en nachten worden op dezelfde manier daarna samengevoegd, in eenheid.Laten we kort naar de evangeliën gaan om te zien wat Y’shua over deze kwestie te zeggen had:En de farizeeën kwamen daar bij hem en verleidden hem en zeiden: “Is het wettig voor een man om zijn vrouw weg te doen om welke reden dan ook?” Maar hij antwoordde en zei tegen hen: Heb je niet gelezen dat Hij die vanaf het begin schiep, Hij hen mannelijk en vrouwelijk schiep? En hij zei: Om deze reden zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich bij zijn vrouw voegen, en zij zullen beiden één vlees zijn. Voortaan zullen ze niet twee, maar één vlees zijn. Daarom, wat Elohim heeft verenigd, moet de mens niet scheiden. Ze zeiden tegen hem: “Waarom gaf Moshe opdracht om een ​​scheidbrief te geven en haar weg te sturen?” En hij zei tot hen: Vanwege de hardheid van uw hart mocht u uw vrouwen wegdoen. Maar zo was het vanaf het begin niet. Maar ik zeg u dat hij die zijn vrouw verlaat zonder een aanklacht wegens overspel en een andere neemt, overspel pleegt. En hij die een gescheiden vrouw neemt, pleegt overspel. Zijn discipelen zeiden tegen hem: “Als zoiets de moeilijkheid tussen man en vrouw is, is het niet de moeite waard om een ​​vrouw te nemen, maar hij zei tegen hen: niet iedereen kan dit woord voor zichzelf toepassen, maar alleen hij aan wie het is gegeven Want er zijn eunuchen die zo in de baarmoeder van hun moeder zijn geboren En er zijn eunuchen die door de mens eunuch zijn geworden En er zijn eunuchen die zichzelf eunuchen hebben gemaakt omwille van het koninkrijk van de hemel. Laat hem begrijpen wie in staat is om begrijpen (Mattheüs 19: 3-12)Y’shua heeft het over de oorspronkelijke huwelijksovereenkomst die YHWH bedoelde: zolang de eerste vrouw leeft en trouw is aan haar echtgenoot, moet elke andere vrouw als een overspelige partner worden beschouwd. Hij herhaalt het bevel van YHWH dat, tenzij de eerste vrouw overspel pleegt, een tweede partner na een geldig eerste huwelijk met een levende partner altijd overspelig wordt geacht!Een andere overweging is dit: wat als de man zijn eerste vrouw niet per se “verlaat”, maar simpelweg een andere vrouw onder zijn dak toestaat om voor beiden te zorgen? Het antwoord is hier: Gezegend zijn allen die YHWH vrezen, die in Zijn wegen wandelen. Je zult de vrucht van je arbeid eten; zegeningen en welvaart zullen voor u zijn. Je vrouw zal als een vruchtbare wijnstok in je huis zijn; je zonen zullen zijn als olijftakken rond je tafel. Zo wordt de man gezegend die YHWH vreest. Moge YHWH u zegenen uit Sion, al de dagen van uw leven; moge u de welvaart van Jeruzalem zien en moge u leven om de kinderen van uw kinderen te zien. (Psalm 128: 1-6)Dit is het geïdealiseerde beeld dat YHWH eist: een monogaam gezin dat generaties zijn deugden doorgeeft, zoals in het begin het geval was. En dus kan de volgende belangrijke vraag die in deze studie gesteld moet worden, in twee woorden samengevat worden:Wat is er gebeurd?De Tenach maakt duidelijk dat monogamie het oorspronkelijke paradigma was voor de gehuwde staat. Tegen de tijd van de aartsvaders lijkt polygamie – of meer precies, polygynie – pandemie te zijn. Wat gebeurde er tussendoor?Er zijn slechts twee mogelijkheden: Of JHWH deed tijdelijk een concessie voor het huwelijk, of beide modellen waren tegelijkertijd acceptabel. Als dat laatste het geval is, moeten we bepalen of de twee methoden voor ons tegenwoordig beide nog acceptabele huwelijksgemiddelden zijn.Laten we daarom de genealogie in Genesis eens bekijken: Volgens Genesis 4:19 was de eerste man om twee vrouwen te nemen Lamech, de zoon van Kaïn, wiens vrouw hij bekende dat hij twee mannen in koelen bloede had gedood (vers 23). ), net zoals zijn vader Kaïn, die zijn eigen broer Abel doodde, de eerste moordenaar was. Is dit het soort gezin waar we echt voorbeelden van goed moreel gedrag uit willen trekken? Is hun sjabloon van intimiteit tussen man en vrouw degene die we voor altijd moeten nastreven? Denk er eens over na, want de Schrift zegt dat dat is waar het vandaan kwam.In plaats van een rechtvaardige keuze, was dit de introductie van perversie in het bijbelse verslag dat compromissen zou afdwingen van het oorspronkelijke set-apart model. Naarmate we verdergaan, zien we dat alleen Kaïns nageslacht deze praktijk gedurende vele honderden jaren voortzette en het is van hieruit dat kwade naties werden geboren die later het zaad van Seth zouden corrumperen, die de stamvader was van een meer rechtschapen ras. Maar het was alleen de lijn van Seth recht naar beneden naar Noah die monogaam was, en het was alleen die lijn die werd gespaard van de zondvloed!Na de zondvloed begonnen de drie zonen van Noach de wereld opnieuw te bevolken en een tijdlang bleven de geslachten van Sem, Cham en Jafeth gedurende ten minste tien generaties, in de tijd van Awraham, in exclusieve monogame beoefening. Maar op dit punt lijkt alle gehenna om verschillende redenen los te zijn gegaan, omdat er een vreselijk traditie begon te ontstaan:Sarai, de vrouw van Abram, had hem geen kinderen gegeven. Maar ze had een Egyptische dienstmeid genaamd Hagar; dus zei ze tegen Abram: “YHWH heeft me belet kinderen te hebben, ga met mijn dienstmaagd slapen, misschien kan ik een gezin door haar bouwen.” Abram stemde in met wat Sarai zei. Dus nadat Abram tien jaar in Kanaän had gewoond, nam Sarai, zijn vrouw, haar Egyptische dienstmeid Hagar mee en gaf haar aan haar echtgenoot om zijn vrouw te zijn. Hij sliep met Hagar en zij werd zwanger. Toen ze wist dat ze zwanger was, begon ze haar minnares te verachten. Toen zei Sarai tegen Abram: “U bent verantwoordelijk voor het verkeerde dat ik lijd, ik leg mijn knecht in uw armen en nu zij weet dat zij zwanger is, veracht zij mij. Moge YHWH oordelen tussen u en mij.” “Uw dienaar is in uw handen,” zei Abram. “Doe met haar wat je het beste vindt.” Toen mishandelde Sarai Hagar; dus ze vluchtte voor haar. (Genesis 16: 1-6)Dus we zien dit “experiment” – Lamech’s dwaasheid noemen we het – dat begon in de overtuiging van noodzaak, eigenlijk averechts! In plaats van de geruststelling te brengen dat de stamlijn zou doorgaan, gebeurde het tegenovergestelde. Sarai en Hagar werden bittere vijanden en Awraham werd later gedwongen om dezelfde “veiligheid” – namelijk Hagar en haar zoon Ismaël – uit de gemeenschap te verwijderen die ze moesten helpen! Het resultaat is dat de kinderen van Isaac en Ismaël vier millennia later tot op de dag van vandaag met elkaar in oorlog blijven. Dus in de eerste twee polygamist / polygynistische “testen” was het resultaat een totale mislukking en massamoord!De Boodschapper voegde eraan toe: “Ik zal uw nakomelingen zo laten groeien dat ze te talrijk zullen zijn om te tellen.” De boodschapper van YHWH zei ook tegen [Hagar]: “Je bent nu kind en je zult een zoon hebben, je zult hem Ismaël noemen, want YHWH heeft gehoord van je ellende. Hij zal een wilde ezel van een man zijn, zijn hand zal tegen iedereen zijn en de hand van iedereen tegen hem, en hij zal vijandig tegenover al zijn broers leven. ” Ze gaf deze naam aan YHWH die sprak naar haar: “Jij bent de Elohim die mij ziet”, want zij zei: “Ik heb nu de Ene gezien die mij ziet.” Dat is de reden waarom de put Beer Lahai Roi heette; het is er nog steeds, tussen Kadesh en Bered. Hagar baarde dus Abram een ​​zoon en Abram gaf de naam Ismaël aan de zoon die ze had gebaard. Abram was zesentachtig jaar oud toen Hagar hem Ismaël baarde. (Genesis 16: 10-16)

Erger dan dat, kunnen we ook zien dat, hoewel JHWH dit meervoudig huwelijk toestond, het eigenlijk alleen maar voortkwam uit een gebrek aan geloof in Zijn beloften: hierna kwam het woord van YHWH naar Abram in een visioen: “Doe wees niet bang, Abram, ik ben je schild, je grote beloning. “Maar Abram zei: “O Soevereine YHWH, wat kunt u mij geven, aangezien ik kinderloos blijf en degene die mijn landgoed zal erven Eliezer van Damascus is?” En Abram zei: “U hebt mij geen kinderen gegeven, dus een dienaar in mijn huishouden zal mijn erfgenaam zijn.” Toen kwam het woord van JHWH tot hem: “Deze man zal niet je erfgenaam zijn, maar een zoon die uit je eigen lichaam komt zal je erfgenaam zijn.” Hij nam hem mee naar buiten en zei: “Kijk omhoog naar de hemel en tel de sterren – als je ze echt kunt tellen.” Toen zei hij tegen hem: “Zo zullen uw nageslacht zijn.” Abram geloofde JHWH, en hij noemde het hem als gerechtigheid. (Genesis 15: 1-6)Een zoon die uit Awraham’s lichaam kwam, zoals YHWH het uitdrukte, kon alleen maar betekenen door Sarai, de enige vrouw die hij op dat moment had! Bovendien, YHWH zeggend dat “uw dienaar niet zal erven” zou een enorme hint moeten zijn dat YHWH er de voorkeur aan gaf dat Awraham Hagar niet als een vrouw zou nemen. Later wordt YHWH nog specifieker:

“Elohim zei ook tegen Abraham: “Wat Saraï, uw vrouw, betreft, u hoeft niet langer haar Sarai te noemen, haar naam zal Sara zijn, ik zal haar zegenen en zal u zeker een zoon door haar geven. Ik zal haar zegenen zodat zij zal wees de moeder van naties, koningen van volkeren zullen van haar komen. ” Abraham viel met zijn gezicht naar beneden; hij lachte en zei tegen zichzelf: “Wordt een zoon geboren van een man van honderd jaar oud? Zal Sara op negentigjarige leeftijd een kind krijgen?” En Abraham zei tegen Elohim: “Als alleen Ismaël onder uw zegen zou leven!” Toen zei Elohim:”Ja, maar je vrouw Sara zal je een zoon baren, en je zult hem Isaac noemen. Ik zal mijn verbond met hem sluiten als een eeuwig verbond voor zijn nageslacht na hem. En wat Ismaël betreft, ik heb je gehoord Ik zal hem zeker zegenen, ik zal hem vruchtbaar maken en zijn aantal aanzienlijk vergroten. Hij zal de vader zijn van twaalf heersers, en ik zal hem tot een groot volk maken. Maar mijn verbond zal ik met Isaak vestigen, wie Sara zal draag je tegen volgend jaar deze tijd. ” Toen hij klaar was met het spreken met Abraham, ging Elohim van hem weg. (Genesis 17: 15-22)

Dus we zien hier dat zelfs de trouwe Awraham niet kon geloven dat zijn vrouw hem een ​​zoon zou baren, laat staan ​​een moeder van naties, blijkbaar omdat hij niet helemaal begreep wat hem beloofd was. Als gevolg van het falen van deze test van niet alleen geloof maar het nastreven van de ultieme bedoeling van de openbaring die hij kreeg, zou Awraham een ​​veel angstaanjagender proces tegemoet moeten treden om te zien of hij zijn eigen zoon Isaac zou offeren! Dit is duidelijk uit de tekst, omdat JHWH toen pas in feite zei: “Nu weet ik dat je me echt gelooft!”

Sarah deed het ook niet veel beter op de afdeling geloof, zoals de volgende tekst laat zien:

Toen zei YHWH: “Ik zal zeker terugkeren naar u rond deze tijd volgend jaar, en Sara, uw vrouw, zal een zoon hebben.” Nu luisterde Sarah bij de ingang van de tent, die achter hem was. Abraham en Sarah waren al oud en goed gevorderd in jaren, en Sarah was de leeftijd van vruchtbaarheid voorbij. Dus Sarah lachte in zichzelf terwijl ze dacht: “Nadat ik uitgeput ben en mijn meester oud is, zal ik nu genoegen hebben?” Toen zei JHWH tegen Abraham: “Waarom lachte Sara en zei:” Zal ik echt een kind krijgen, nu ik oud ben? ” Is er iets te moeilijk voor YHWH? Ik zal op de afgesproken tijd volgend jaar terugkomen en Sarah zal een zoon hebben. ” Sarah was bang, dus loog ze en zei: “Ik heb niet gelachen.” Maar hij zei: “Ja, je hebt gelachen.” (Genesis 18: 10-15)

We zien ook hier een andere dimensie van dit kritieke moment. YHWH had Awraham een ​​keuze gegeven: geloof dat hij op de een of andere manier een mannelijk erfgenaam een ​​mannelijk erfgenaam zou maken, of “wereldse wijsheid” zou gebruiken om YHWH te overtreffen en niet in zijn kracht te geloven, en rond zijn oorspronkelijke bedoelingen te gaan. Maar omdat YHWH vastbesloten was om Zijn gunst bij Awraham te houden om de rest van de naties te zegenen, gaf Hij hem nog een kans en ging verder met die voorgenomen zegeningen zodra het duidelijk was dat Awraham het eindelijk begreep. Echter, de slechte keuzes van Awraham en Sarah dwongen YHWH aanvankelijk om bepaalde concessies te doen voor een tijd die bijna twee millennia zou duren om te herstellen, zoals ons volgende gedeelte laat zien.

Het tijdelijke compromis

Zoals hierboven vermeld, groeide de praktijk die begon met Kaïns zoon Lamech zo wijdverbreid dat JHWH die mensen met een vloed weggevaagd heeft. Het is echter duidelijk uit de genealogische verslagen in Genesis 10 dat de zonen van Cham de eersten waren die geestelijk dwaalden. Cush, de oudste zoon van Cham, was de vader van Nimrod, wiens volk de Toren van Babel zou bouwen in een eerdere uitdaging richting d autoriteit van YHWH. Een andere zoon van Cham, Mizraim, gaf zijn naam aan Egypte, een bekend vroeg centrum van polygamie. Weer een andere zoon van Kush, Kanaän, bracht een even perverse polygamistengroep voort, die JHWH later uit het land zou laten braken, en al deze zouden de oude Hebreeërs omringen waar ze ook heengingen!

Het gevolg was dat Awraham, die uit dezelfde gebieden in Ur en Hebron geroepen was,  een ​​deel van deze polygamistische ideologie in zijn gedachten moest hebben laten sijpelen, waardoor het veel gemakkelijker voor hem was om te luisteren naar Sarah’s suggestie over YHWH’s.

Het dilemma waarmee YHWH te maken kreeg was enorm: als hij Awraham afsneed vanwege zijn gebrek aan geloof / begrip, dan zou zijn hele plan misgaan, maar als Hij dat niet deed, had JHWH gezworen alle nakomelingen van Awraham te zegenen met natie en welvaart, ongeacht of zij had een zuivere oorsprong of niet. Het antwoord was dan om alle stammen te zegenen die uit de lendenen van Awraham kwamen om een ​​speciale status te reserveren voor de beoogde afstamming door Izaäk in zaken van speciale zuiverheid en erfdeel in Kanaän, later bekend als Israël. Het zou ook YHWH’s bedoeling zijn dat Israël de andere naties om haar heen zou onderwijzen, maar helaas gebeurde het tegenovergestelde en werd Israël corrupt.

Vervolgens, zoals YHWH voorzegde aan Awraham, zouden zijn mensen naar Egypte gaan en uiteindelijk tot slaaf worden gemaakt – nogmaals, in een maatschappij waar polygynie de norm was. Complicerende zaken, tegen de tijd van hun emancipatie onder Moshe, waren de Hebreeërs uitgegroeid tot wat Exodus 12:40 Erev Rab noemde, een gemengde of multi-raciale menigte, ongetwijfeld andere polygynisten!

Omdat de hele natie snel moest vertrekken, was er geen tijd om te proberen diegenen die in meervoudige huwelijken geëngageerd waren  te scheiden van diegenen die in monogame huwelijken waren. In plaats daarvan moest Moshe de huidige staat van zijn bevolking accepteren die hem de wildernis in volgde. Hij zou eerst met hen moeten dealen gezien de situatie en later proberen de beste wetgeving voor alle betrokkenen te maken. Dat is waarom je een paar Schriftgedeelten krijgt die als volgt lezen:

Indien een man twee vrouwen heeft, en hij heeft de een lief, maar de andere niet, en beiden dragen zonen, maar de eerstgeborene is de zoon van de vrouw die hij niet liefheeft, wanneer hij zijn eigendom wil aan zijn zonen, moet hij de rechten niet geven van de eerstgeborene van de zoon van de vrouw die hij liefheeft in plaats van zijn feitelijke eerstgeborene, de zoon van de vrouw die hij niet liefheeft. Hij moet de zoon van zijn onbeminde vrouw erkennen als de eerstgeborene door hem een ​​dubbel aandeel te geven van alles wat hij heeft. Die zoon is het eerste teken van de kracht van zijn vader. Het recht van de eerstgeborene behoort hem toe. (Deuteronomium 21: 15-17)

Omdat de meervoudige huwelijken al in zijn midden waren, wilde Moshe niets toevoegen aan de problemen die hij al had met een ontevreden bevolking die bleef smachten naar Egypte door kinderen weg te nemen van hun moeders. Het tumult dat daar zou zijn ontstaan, in combinatie met het al te bekende verslag van de afvallige menigte, zou het hele verlossingsplan in gevaar hebben gebracht.

Maar had Moshe zelf geen twee vrouwen?

Miriam en Aaron begonnen tegen Mozes te praten vanwege zijn Cushitische vrouw, want hij was met een Cushiet getrouwd. “Heeft YHWH alleen door Mozes gesproken?” vroegen zij. “Heeft hij ook niet via ons gesproken?” En YHWH hoorde dit. (Nu was Mozes een zeer nederige man, nederiger dan iemand anders op de aardbodem.)

Meteen zei YHWH tegen Mozes, Aäron en Miriam: “Kom naar de tent der samenkomst, jullie alledrie.” Dus de drie kwamen eruit. Toen kwam YHWH neer in een wolkkolom; hij stond aan de ingang van de tent en riep Aaron en Miriam bijeen. Toen ze allebei naar voren stapten, zei hij: “Luister naar mijn woorden:” Wanneer een profeet van YHWH onder jullie is, openbaar ik me aan hem in visioenen, ik spreek tot hem in dromen. Maar dit is niet waar voor mijn dienaar Mozes; hij is trouw in heel mijn huis. Met hem spreek ik oog in oog, duidelijk en niet in raadsels; hij ziet de vorm van JHWH. Waarom was je dan niet bang om tegen mijn dienaar Mozes te spreken? “De toorn van YHWH brandde tegen hen en hij verliet hen (Numeri 12: 1-9)

Wanneer polygamisten hun situatie schriftuurlijk proberen te bewijzen, is dit vaak een van de eerste plaatsen waar ze naartoe komen. Hun argument gaat ongeveer als volgt:

Moshe heeft slechts één vrouw bij naam genoemd, Tzipporah, de dochter van Jethro.
Tzipporah’s dood is nergens vastgelegd vanaf het moment dat ze met Moshe trouwt tot de openingsmomenten van dit vers en daarom moet ze op dit moment nog in leven zijn.
Nu, in plaats van zijn Midian (Arabische) vrouw, heeft Moshe een totale buitenlander uit Cush genomen, wat Ethiopië kan betekenen.
Daarom heeft Moshe tegelijkertijd twee vrouwen: Midianiet Tzipporah en deze onbekende Cushite-vrouw hier.

Er zijn een paar fatale tekortkomingen aan dit schijnverzoek: Ten eerste is Tzipporah’s dood niet geregistreerd, punt! Daarom, als deze Cushite in feite een andere vrouw is, is er geen reden om aan te nemen dat Tzipora niet is doorgegeven, vooral gezien het feit dat Moshe op dit moment al ver over de 80 is.

Ten tweede, Cush was niet beperkt tot Ethiopië: Numeri 12: 1-9.

Dientengevolge, kan het veel sterkere geval worden gemaakt dat  eenvoudig Tzipporah een afwijkende naam wordt genoemd. Moshe’s zus werd als een profetes beschouwd en zijn broer Aaron was hogepriester. Ze waren duidelijk gewend aan het draaien van de show en de sterren ervan te zijn. Maar nu, hoewel het opruiende incident niet is opgetekend, is het gemakkelijk om te zien hoe Aaron en Miriam jaloers zouden zijn op Tzipporah dan tegen een vrij jong ding dat zomaar ter plekke op de scène verscheen; Omdat de reden is dat Tzippora’s vader ook een kohen is van de allerhoogste El (Exodus 3: 1), en de berg Sinaï waar ze allemaal de Tien Geboden ontvingen, was ze in haar achtertuin! Het is zeker zo dat Jethro Moshe een advies gaf dat Moshe niet van anderen afnam (Exodus 18: 14-27), dus misschien een langdurige jaloezie verzorgend tussen de twee religieuze groeperingen verbonden aan Moshe die YHWH dienden. Hoe het ook zij, deze tekst bewijst niet dat Moshe een bigamist was. Men kan slechts tot een dergelijke conclusie komen door een reeks valse aannames en onregelmatige sprongen uit de logica.

Dus wanneer is de perversie beëindigd?

Andrew Gabriel Roth

Wordt vervolgd

Vervolg van deel 1

….Erger dan dat, kunnen we ook zien dat, hoewel JHWH dit meervoudig huwelijk toestond, het eigenlijk alleen maar voortkwam uit een gebrek aan geloof in Zijn beloften: hierna kwam het woord van YHWH naar Abram in een visioen: “Doe wees niet bang, Abram, ik ben je schild, je grote beloning. “Maar Abram zei: “O Soevereine YHWH, wat kunt u mij geven, aangezien ik kinderloos blijf en degene die mijn landgoed zal erven Eliezer van Damascus is?” En Abram zei: “U hebt mij geen kinderen gegeven, dus een dienaar in mijn huishouden zal mijn erfgenaam zijn.” Toen kwam het woord van JHWH tot hem: “Deze man zal niet je erfgenaam zijn, maar een zoon die uit je eigen lichaam komt zal je erfgenaam zijn.” Hij nam hem mee naar buiten en zei: “Kijk omhoog naar de hemel en tel de sterren – als je ze echt kunt tellen.” Toen zei hij tegen hem: “Zo zullen uw nageslacht zijn.” Abram geloofde JHWH, en hij noemde het hem als gerechtigheid. (Genesis 15: 1-6)Een zoon die uit Awraham’s lichaam kwam, zoals YHWH het uitdrukte, kon alleen maar betekenen door Sarai, de enige vrouw die hij op dat moment had! Bovendien, YHWH zeggend dat “uw dienaar niet zal erven” zou een enorme hint moeten zijn dat YHWH er de voorkeur aan gaf dat Awraham Hagar niet als een vrouw zou nemen. Later wordt YHWH nog specifieker:

“Elohim zei ook tegen Abraham: “Wat Saraï, uw vrouw, betreft, u hoeft niet langer haar Sarai te noemen, haar naam zal Sara zijn, ik zal haar zegenen en zal u zeker een zoon door haar geven. Ik zal haar zegenen zodat zij zal wees de moeder van naties, koningen van volkeren zullen van haar komen. ” Abraham viel met zijn gezicht naar beneden; hij lachte en zei tegen zichzelf: “Wordt een zoon geboren van een man van honderd jaar oud? Zal Sara op negentigjarige leeftijd een kind krijgen?” En Abraham zei tegen Elohim:

“Als alleen Ismaël onder uw zegen zou leven!”Gen 17:15  Nog zeide God/Elohim tot Abraham: Gij zult den naam van uw huisvrouw Sarai, niet Sarai noemen; maar haar naam zal zijn Sara. 
Gen 17:16  Want Ik zal haar zegenen, en u ook uit haar een zoon geven; ja, Ik zal haar zegenen, zodat zij tot volken worden zal: koningen der volken zullen uit haar worden! 
Gen 17:17  Toen viel Abraham op zijn aangezicht, en hij lachte; en hij zeide in zijn hart: Zal een, die honderd jaren oud is, een kind geboren worden; en zal Sara, die negentig jaren oud is, baren? 
Gen 17:18  En Abraham zeide tot God: Och, dat Ismael mocht leven voor Uw aangezicht! 
Gen 17:19  En God zeide: Voorwaar, Sara, uw huisvrouw, zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam noemen Izak; en Ik zal Mijn verbond met hem oprichten, tot een eeuwig verbond zijn zade na hem. 
Gen 17:20  En aangaande Ismael heb Ik u verhoord; zie, Ik heb hem gezegend, en zal hem vruchtbaar maken, en hem gans zeer vermenigvuldigen; twaalf vorsten zal hij gewinnen, en Ik zal hem tot een groot volk stellen; 
Gen 17:21  Maar Mijn verbond zal Ik met Izak oprichten, die u Sara op dezen gezetten tijd in het andere jaar baren zal. 
Gen 17:22  En Hij eindigde met hem te spreken, en God voer op van Abraham. (Genesis 17: 15-22)

Dus we zien hier dat zelfs de trouwe Awraham niet kon geloven dat zijn vrouw hem een ​​zoon zou baren, laat staan ​​een moeder worden van naties, blijkbaar, omdat hij niet helemaal begreep wat hem beloofd was. Als gevolg van het falen van deze test van niet alleen geloof maar het nastreven van de ultieme bedoeling van de openbaring die hij kreeg, zou Awraham een ​​veel angstaanjagender proces tegemoet moeten treden om te zien of hij zijn eigen zoon Isaac zou offeren! Dit is duidelijk uit de tekst, omdat JHWH toen pas in feite zei: “Nu weet ik dat je me echt gelooft!”

Sarah deed het ook niet veel beter op t gebied van geloof, zoals de volgende tekst laat zien:

Gen 18:10  En Hij zeide: Ik zal voorzeker weder tot u komen, omtrent dezen tijd des levens; en zie, Sara, uw huisvrouw, zal een zoon hebben! En Sara hoorde het aan de deur der tent, welke achter Hem was.
Gen 18:11  Abraham nu en Sara waren oud, en wel bedaagd; het had Sara opgehouden te gaan naar de wijze der vrouwen.
Gen 18:12  Zo lachte Sara bij zichzelve, zeggende: Zal ik wellust hebben, nadat ik oud geworden ben, en mijn heer oud is?
Gen 18:13  En de HEERE YHVH zeide tot Abraham: Waarom heeft Sara gelachen, zeggende: Zou ik ook waarlijk baren, nu ik oud geworden ben?
Gen 18:14  Zou iets voor den HEERE YHVH te wonderlijk zijn? Ter gezetter tijd zal Ik tot u wederkomen, omtrent dezen tijd des levens, en Sara zal een zoon hebben!
Gen 18:15  En Sara loochende het, zeggende: Ik heb niet gelachen; want zij vreesde. En Hij zeide: Neen! maar gij hebt gelachen. Genesis: 18:10-15

We zien ook hier een andere dimensie van dit kritieke moment. YHWH had Awraham een ​​keuze gegeven: geloof dat hij op de een of andere manier een ​​mannelijk erfgenaam zou ontvangen, of “wereldse wijsheid” zou gebruiken om YHWH te overtreffen en niet in zijn kracht te geloven, en rond zijn oorspronkelijke bedoelingen te gaan. Maar omdat YHWH vastbesloten was om Zijn gunst bij Awraham te houden om de rest van de naties te zegenen, gaf Hij hem nog een kans en ging verder met die voorgenomen zegeningen zodra het duidelijk was dat Awraham het eindelijk begreep. Echter, de slechte keuzes van Awraham en Sarah dwongen YHWH aanvankelijk om bepaalde concessies te doen voor een tijd die bijna twee millennia zou duren om te herstellen, zoals ons volgende gedeelte laat zien.

Het tijdelijke compromis

Zoals hierboven vermeld, groeide de praktijk die begon met Kaïns zoon Lamech zo wijdverbreid dat JHWH die mensen met een vloed weggevaagd heeft. Het is echter duidelijk uit de genealogische verslagen in Genesis 10 dat de zonen van Cham de eersten waren die geestelijk dwaalden. Cush, de oudste zoon van Cham, was de vader van Nimrod, wiens volk de Toren van Babel zou bouwen in een eerdere uitdaging richting d autoriteit van YHWH. Een andere zoon van Cham, Mizraim, gaf zijn naam aan Egypte, een bekend vroeg centrum van polygamie. Weer een andere zoon van Kush, Kanaän, bracht een even perverse groep polygamisten voort, die JHWH later zou uitbraken uit het land, al zouden dezen de oude Hebreeërs omringen waar ze ook heengingen!

Het gevolg was dat Awraham, die uit dezelfde gebieden in Ur en Hebron geroepen was,  een ​​deel van deze polygamistische ideologie in zijn gedachten moest hebben laten sijpelen, waardoor het veel gemakkelijker voor hem was om te luisteren naar Sarah’s suggestie in plaats van die van YHWH’s belofte.

Het dilemma waarmee YHWH te maken kreeg was enorm: als hij Awraham afsneed vanwege zijn gebrek aan geloof / begrip, dan zou zijn hele plan misgaan, maar als Hij dat niet deed, had JHWH gezworen alle nakomelingen van Awraham te zegenen met natie en welvaart, ongeacht of zij had een zuivere oorsprong of niet. Het antwoord was dan om alle stammen te zegenen die uit de lendenen van Awraham kwamen om een ​​speciale status te reserveren voor de beoogde afstamming door Izaäk in zaken van speciale zuiverheid en erfdeel in Kanaän, later bekend als Israël. Het zou ook YHWH’s bedoeling zijn dat Israël de andere naties om haar heen zou onderwijzen, maar helaas gebeurde het tegenovergestelde en werd Israël corrupt.

Vervolgens, zoals YHWH voorzegde aan Awraham, zouden zijn mensen naar Egypte gaan en uiteindelijk tot slaaf worden gemaakt – nogmaals, in een maatschappij waar polygynie de norm was. Complicerende zaken, tegen de tijd van hun emancipatie onder Moshe, waren de Hebreeërs uitgegroeid tot wat Exodus 12:40 Erev Rab noemde, een gemengde of multi-raciale menigte, ongetwijfeld andere polygynisten!

Omdat de hele natie snel moest vertrekken, was er geen tijd om te proberen diegenen die in meervoudige huwelijken geëngageerd waren  te scheiden van diegenen die in monogame huwelijken waren. In plaats daarvan moest Moshe de huidige staat van zijn bevolking accepteren die hem de wildernis in volgde. Hij zou eerst met hen moeten dealen gezien de situatie en later proberen de beste wetgeving voor alle betrokkenen te maken. Dat is waarom je een paar Schriftgedeelten krijgt die als volgt lezen:

Indien een man twee vrouwen heeft, en hij heeft de een lief, maar de andere niet, en beiden dragen zonen, maar de eerstgeborene is de zoon van de vrouw die hij niet liefheeft, wanneer hij zijn eigendom wil aan zijn zonen, moet hij de rechten niet geven van de eerstgeborene van de zoon van de vrouw die hij liefheeft in plaats van zijn feitelijke eerstgeborene, de zoon van de vrouw die hij niet liefheeft. Hij moet de zoon van zijn onbeminde vrouw erkennen als de eerstgeborene door hem een ​​dubbel aandeel te geven van alles wat hij heeft. Die zoon is het eerste teken van de kracht van zijn vader. Het recht van de eerstgeborene behoort hem toe. (Deuteronomium 21: 15-17)

Omdat de meervoudige huwelijken al in zijn midden waren, wilde Moshe niets toevoegen aan de problemen die hij al had met een ontevreden bevolking die bleef smachten naar Egypte door kinderen weg te nemen van hun moeders. Het tumult dat daar zou zijn ontstaan, in combinatie met het al te bekende verslag van de afvallige menigte, zou het hele verlossingsplan in gevaar hebben gebracht.

Maar had Moshe zelf geen twee vrouwen?

Miriam en Aaron begonnen tegen Mozes te praten vanwege zijn Cushitische vrouw, want hij was met een Cushiet getrouwd. “Heeft YHWH alleen door Mozes gesproken?” vroegen zij. “Heeft hij ook niet via ons gesproken?” En YHWH hoorde dit. (Nu was Mozes een zeer nederige man, nederiger dan iemand anders op de aardbodem.)

Meteen zei YHWH tegen Mozes, Aäron en Miriam: “Kom naar de tent der samenkomst, jullie alledrie.” Dus de drie kwamen eruit. Toen kwam YHWH neer in een wolkkolom; hij stond aan de ingang van de tent en riep Aaron en Miriam bijeen. Toen ze allebei naar voren stapten, zei hij: “Luister naar mijn woorden:” Wanneer een profeet van YHWH onder jullie is, openbaar ik me aan hem in visioenen, ik spreek tot hem in dromen. Maar dit is niet waar voor mijn dienaar Mozes; hij is trouw in heel mijn huis. Met hem spreek ik oog in oog, duidelijk en niet in raadsels; hij ziet de vorm van JHWH. Waarom was je dan niet bang om tegen mijn dienaar Mozes te spreken? “De toorn van YHWH brandde tegen hen en hij verliet hen (Numeri 12: 1-9)

Wanneer polygamisten hun situatie schriftuurlijk proberen te bewijzen, is dit vaak een van de eerste plaatsen waar ze naartoe komen. Hun argument gaat ongeveer als volgt:

Moshe heeft slechts één vrouw bij naam genoemd, Tzipporah, de dochter van Jethro.
Tzipporah’s dood is nergens vastgelegd vanaf het moment dat ze met Moshe trouwt tot de openingsmomenten van dit vers en daarom moet ze op dit moment nog in leven zijn.
Nu, in plaats van zijn Midian (Arabische) vrouw, heeft Moshe een totale buitenlander uit Cush genomen, wat Ethiopië kan betekenen.
Daarom heeft Moshe tegelijkertijd twee vrouwen: Midianiet Tzipporah en deze onbekende Cushite-vrouw hier.

Er zijn een paar fatale tekortkomingen aan dit schijnverzoek: Ten eerste is Tzipporah’s dood niet geregistreerd, punt! Daarom, als deze Cushite in feite een andere vrouw is, is er geen reden om aan te nemen dat Tzipora niet is doorgegeven, vooral gezien het feit dat Moshe op dit moment al ver over de 80 is.

Ten tweede, Cush was niet beperkt tot Ethiopië: Numeri 12: 1-9.

Dientengevolge, kan het veel sterkere geval worden gemaakt dat  eenvoudig Tzipporah een afwijkende naam wordt genoemd. Moshe’s zus werd als een profetes beschouwd en zijn broer Aaron was hogepriester. Ze waren duidelijk gewend aan het draaien van de show en de sterren ervan te zijn. Maar nu, hoewel het opruiende incident niet is opgetekend, is het gemakkelijk om te zien hoe Aaron en Miriam jaloers zouden zijn op Tzipporah dan tegen een vrij jong ding dat zomaar ter plekke op de scène verscheen; Omdat de reden is dat Tzippora’s vader ook een kohen is van de allerhoogste El (Exodus 3: 1), en de berg Sinaï waar ze allemaal de Tien Geboden ontvingen, was ze in haar achtertuin! Het is zeker zo dat Jethro Moshe een advies gaf dat Moshe niet van anderen afnam (Exodus 18: 14-27), dus misschien een langdurige jaloezie verzorgend tussen de twee religieuze groeperingen verbonden aan Moshe die YHWH dienden. Hoe het ook zij, deze tekst bewijst niet dat Moshe een bigamist was. Men kan slechts tot een dergelijke conclusie komen door een reeks valse aannames en onregelmatige sprongen uit de logica.

Dus wanneer is de perversie beëindigd?

Zoals eerder vermeld, was het einde van de tolerantie van het meervoudig huwelijk ongeveer duizend jaar na de tijd van Moshe. YHWH zou moeten wachten op een geschikt moment waarop de omstandigheden hem in essentie in staat zouden stellen om een ​​soort van opnieuw ingestelde sleutel in te stellen voor de heroprichting van de natie Israël vanaf de grond af. Maar eerst zou Israël de monarchieperiode moeten doormaken waar, naast al deze culturele kruisstromen van de geschiedenis, moeten andere tradities  worden toegevoegd waardoor het koningschap van meerdere echtgenoten kon genieten:

Later, toen de woede van koning Xerxes was weggeëbd, herinnerde hij zich Vashti en wat ze had gedaan en wat hij over haar had verordend. Toen stelden de persoonlijke bedienden van de koning voor: “Laten we zoeken naar mooie jonge maagden voor de koning.” Laat de koning commissarissen in elke provincie van zijn rijk benoemen om al deze mooie meisjes in de harem op de citadel van Susa te brengen. geplaatst onder de hoede van Hegai, de eunuch van de koning, die de leiding heeft over de vrouwen, en laat schoonheidsbehandelingen aan hen worden gegeven, laat dan het meisje dat de koning behaagt, koningin worden in plaats van Vastjo. ” (Esther 2: 1-4)

Net als de koning van Perzië, hielden de Israëlische koningen Dawid en Solomon meerdere vrouwen, concubines en harems. Soms werd dit gedaan om hun welvaart te laten zien. Op andere momenten was het strategisch om afwijkende meningen zowel binnen als buiten de grenzen van Israël te onderdrukken. Of we het nu leuk vinden of niet, deze voorbeelden van polygynie werden als normaal beschouwd voor oosterse koningen (bijvoorbeeld Ecclesiastes 2: 1-11), wat misschien de reden is waarom de monarchieperiode volledig wordt ingeperkt in de periode dat meervoudige huwelijken door YHWH werden getolereerd.

Aan de andere kant voorzag Moshe deze trend ook en deed hij nog steeds zijn best om de schade te beperken, zelfs als het secundaire huwelijk een remedie tegen oorlog was:

De koning moet bovendien geen grote aantallen paarden voor zichzelf verwerven of ervoor zorgen dat het volk naar Egypte terugkeert om meer van hen te krijgen, want YHWH heeft je gezegd: “Je moet niet nog een keer teruggaan.” Hij moet niet veel vrouwen nemen, anders zal zijn hart op een dwaalspoor worden gebracht. Hij mag geen grote hoeveelheden zilver en goud verzamelen. (Deuteronomium 17: 16-17)

Nu kunnen pro-polygynysts beweren dat “niet vermenigvuldigende echtgenotes” nog een paar extra kunnen toestaan, op voorwaarde dat de aantallen niet buitensporig worden; het feit blijft dat Moshe veel verder keek dan zijn dagen, en probeerde de royalty in toom te houden die bezig was met polygynie. Zoals Salomo zelf zou ontdekken, kan de buitenlandse vrouw die je vandaag vrede brengt je morgen heel goed van YHWH wegleiden.

Hoe dan ook, hoewel monogamie altijd al hoog aanzien heeft gehad door de eeuwen heen, zien we niet dat de Schrift er naar terugkeert en weg van meervoudige huwelijken tót de belangrijkste profetische periode, toen stemmen zoals Jesaja en Jeremia YHWH vaak als een gekliesterde man vergeleken aan een ontrouwe vrouw die Israel of Juda was:

Tijdens de regering van koning Josia zei YHWH tegen mij: “Heb je gezien wat het trouweloze Israël heeft gedaan? Ze is op elke hoge heuvel en onder elke verspreidende boom omhoog gegaan en heeft daar overspel gepleegd. Ik dacht dat nadat ze dit alles had gedaan ze keerde terug naar mij, maar zij deed het niet, en haar ontrouwe zuster Juda zag het, ik gaf het ongelovige Israël haar echtscheidingsbrief en stuurde haar weg vanwege al haar overspeligheden.Toch zag ik dat haar ontrouwe zuster, Juda, geen angst had, zij ook ging naar buiten en pleegde overspel, omdat de immoraliteit van Israël zo weinig voor haar van belang was, verontreinigde zij het land en pleegde overspel met steen en hout. Ondanks dit alles keerde haar ontrouwe zuster Juda niet tot mij terug met heel haar hart, maar alleen in pretentie, “verklaart YHWH. (Jeremia 3: 6-10)

Jeremia’s berisping is even scherp als het breed is, en omvat gebeurtenissen van de afgelopen twee en een halve eeuw. In 722 vGT werd ‘trouweloos Israël’ door de Assyriërs in gevangenschap gevangengenomen want de diepe afgoderij van het noordelijke koninkrijk werd door YHWH als “spiritueel overspel” geteld. Maar Jeremia zelf zou leven om een ​​even grote catastrofe te zien overkomen op het resterende Hebreeuwse koninkrijk Juda, toen de Babyloniërs binnenkwamen en de tempel van Salomo ook op de grond verbrandden. De vergelijkingen van afgoderij met overspel, die de geschriften in deze periode doordringen, hebben kennelijk geen zin zonder een één man / één-vrouwensjabloon om ze op te hangen. Hetzelfde kan ook gezegd worden in het Vernieuwde Verbond waar de gelovigen nu worden afgebeeld als de Bruid van Mashiyach.

De tolerantie voor het meervoudig huwelijk eindigde duidelijk toen de Hebreeërs mochten terugkeren naar het Land onder Ezra en Nehemia. Op dat moment kon YHWH rond 515 vGT echt opnieuw beginnen en de zaken rechtzetten. Terwijl Moshe vóór de tijd van het geen rekening houden van bestaande regels gedwongen was om te leven met de meervoudige huwelijken van de gemengde menigte die uit Egypte kwam, kon YHWH onder Ezra en Nehemia de gretigheid van zijn mensen gebruiken om terug te keren als een stimulans om eindelijk die buitenlandse vrouwen kwijt te raken die hen verwarde:

En op de twintigste dag van de negende maand zat al het volk op het plein voor het huis van Elohim, zeer bedroefd door de gelegenheid en vanwege de regen. Toen stond Ezra, de priester, op en zei tegen hen: “U bent ontrouw geweest, u bent met buitenlandse vrouwen getrouwd en hebt de schuld van Israël vergroot.” Nu moet u de JHWH, de Elohim van uw vaderen, belijden en zijn wil doen. om je heen en van je buitenlandse vrouwen. ” De hele vergadering reageerde met een luide stem: “Je hebt gelijk! We moeten doen wat je zegt, maar er zijn veel mensen hier en het is het regenseizoen, dus we kunnen niet buiten staan. een dag of twee, omdat we veel gezondigd hebben in deze zaak, laten onze functionarissen handelen voor de hele vergadering, dan moet iedereen in onze steden die getrouwd is met een buitenlandse vrouw op een bepaalde tijd komen, samen met de oudsten en rechters van elke stad totdat de hevige woede van onze Elohim in deze zaak van ons is afgewend. ‘ (Ezra 10: 9-14)

Nu deze voorbereidingen gereed waren, kon de hele natie van Israël eindelijk vers beginnen en terugkeren naar het oorspronkelijke monogame model van het huwelijk dat Torah eiste: één man en één vrouw, exclusief verenigd in vlees en geest. Vanaf dit punt is er geen enkele vermelding dat bigamie wordt getolereerd in Israël, inclusief de tijd van Y’shua en de vroege Netzarim-beweging. Om die redenen zijn de woorden van Yeshua die we in het begin citeerden, nu herhalend:

Vanwege de hardheid van je hart mocht je je vrouwen wegsturen. Maar zo was het vanaf het begin niet. Maar ik zeg u dat hij die zijn vrouw verlaat zonder een aanklacht wegens overspel en een andere neemt, overspel pleegt. En hij die een gescheiden vrouw neemt, pleegt overspel.

De terugkeer van Monogamie zit allemaal in de Arameese KHAD’s (verwant met echad)

Zoals in het begin van dit essay wordt vermeld, heeft veel van de discussie over dit onderwerp zich geconcentreerd op het gebruik van echad, het Hebreeuwse woord dat ‘één’ betekent. In het Aramees is het verwante woord khad en heeft het dezelfde betekenissen. Net als zijn Hebreeuwse tegenhanger, is 99 procent van de tijd de normatieve lezing “één / slechts”. Het probleem dat is gerezen, is dat pro-polygamisten / polygynisten het ene procent nemen van de tijd dat een samengestelde eenheid wordt getrokken en dat gebruiken als standaardgebruik om duidelijke lezingen te verdraaien dat één vrouw dat echt precies bedoelt!

En wat betreft de dingen die u mij schreef, het is lovenswaardig voor een man om een ​​vrouw niet te benaderen. Maar, vanwege de seksuele verleiding, laat ieder zijn eigen vrouw hebben en een vrouw haar eigen echtgenoot laten hebben. (1 Korinthiërs 7: 1-2)

De woorden ‘zijn eigen’ en ‘haar eigen’ afgeleid van het Aramese khad verwijzen duidelijk naar een exclusiviteit van seksuele toegang tussen man en vrouw. Zo’n punt wordt hier nog krachtiger gemaakt:

Ik zou willen dat je me een beetje kon verdragen, dat ik dwaas zou kunnen spreken: en inderdaad, verdraag het mij. Want ik ben jaloers op u, met een rechtvaardige jaloersheid, want ik heb u aan een man ondertrouwd als een reine maagd die ik aan de Mashiyach zou aanbieden. (2 Korinthiërs 11: 2)

De formulering hier is l’gabra, khad of “aan één man”. Dit is niet uitsluitend figuurlijke taal. Integendeel, de spirituele boodschap heeft geen enkele zin als deze niet is gebouwd op het fysieke monogame model tussen man en vrouw. Er is tenslotte maar één Y’shua voor de bruid om naar toe te gaan en hij is exclusief alleen gebonden aan de collectieve “maagd” vertegenwoordigd door zijn volgelingen – en let op, dit is GEEN seksuele relatie! Enkele andere verzen die de Torah-bewaarde monogamie laten zien zijn als volgt:

Het is een getrouw gezegde dat als een man het eldership wil, hij een goed werk verlangt. En een ouderling moet zodanig zijn dat geen schuld in hem kan worden gevonden; en hij zou de echtgenoot moeten zijn van één vrouw, met een waakzame geest en nuchter en betrouwbaar (in zijn gedrag), en aanhankelijk voor vreemden, en leerzaam, en geen overtreder met betrekking tot wijn, en wiens hand niet snel is om toe te slaan; maar hij moet nederig zijn en niet controversieel, noch een liefhebber van geld; en een die zijn eigen huis goed geleidt en zijn kinderen in onderwerping houdt met alle zuiverheid. Want als hij niet weet hoe hij zijn eigen huis goed moet leiden, hoe kan hij dan de samenkomst van Elohim leiden? (1 Timotheüs 3: 1-5; zie ook Titus 1: 6)

En mijn persoonlijke favoriet om de echtgenoten op één lijn te houden:

Het is passend voor mannen om zo van hun vrouw te houden als (zij doen) hun eigen lichaam. Want hij die zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Want niemand haatte ooit zijn eigen lichaam; maar voedt het en zorgt ervoor, net als de Mashiyach (deed voor) de vergadering. Want wij zijn leden van zijn lichaam en van zijn vlees en van zijn gebeente. Om deze reden moet een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich vastklampen aan zijn vrouw; en de twee zouden één vlees moeten zijn. Dit is een groot mysterie; maar ik spreek over de Mashiyach en zijn vergadering. (Efeziërs 5: 28-32)

Verder hebben we deze belangrijke verklaring:

Want er is geen Jood noch Aramese, noch slaaf noch vrij, noch man of vrouw, maar jullie zijn allemaal één in Y’shua de Mashiyach. En als je van de Mashiyach bent, dan ben je door de belofte zaad van Awraham en erfgenamen. (Galaten 3: 28-29)

De betekenis is hier eenvoudig. Als ze allemaal in Mashiyach zijn, inclusief mannen en vrouwen, dan zijn de eerdere accommodaties die mannen bevielen en vrouwen in dit opzicht discrimineerden, ook afgeschaft en in feite al enige eeuwen rond die tijd. De scheidingsmuur is weg (Efeziërs 2: 14-16) en hoewel de rollen en functies van mannen en vrouwen nooit identiek zullen zijn, zullen ze ook niet één geslacht ten koste van de ander op een oneerlijke manier verheerlijken.

De meeste mensen begrijpen dat YHWH zichzelf onthulde door mannelijke en vrouwelijke eigenschappen, zodat mensen het schaalmodel van Zijn originele bedoling in de fysieke wereld konden zien die zich uitstrekt tot in de geestelijke wereld. YHWH is geen persoon; Er wordt naar Hem verwezen volgens het mannelijke geslacht omdat Hij alle eigenschappen is van de volmaakte Vader. Echter, zowel de mannelijke als vrouwelijke attributen van YHWH wijzen naar Mashiyach en zijn Mashiyach. Mashiyach werd geboren uit een vrouw en hij was het ultieme zaad van een vrouw dat, uiteraard, de menselijke geest valideert binnen een eeuwig doel. Mashiyach zelf heeft echter verklaard dat de mannelijke en vrouwelijke elementen van het menselijk leven tijdelijk zijn: “Want in de opstanding van de doden trouwen mannen niet met vrouwen, worden vrouwen ook niet aan mannen gegeven, maar zijn zij als de boodschappers van Elohim in de hemel. .” (Matteüs 22:30) Noch de mannelijke of vrouwelijke natuur zal relevant zijn in de olam haba (komende wereld), wat betekent dat ze dan moeten wijzen naar de toekomende wereld.

Als God wilde dat Adam meer dan één vrouw zou hebben, zou Adam nog een paar “ribben” verloren hebben …

Andrew Gabriel Roth

Wordt vervolgd