in het nu wat komen zal…

Activiteiten lopen af en aan..

Als je al wat langer meeloopt, ga je in objectiviteit, contouren zien, die keuzes geven en wanneer je broeders hoede wil zijn, anderen raadgeven.

Dat laatste is geen veelbegeerde rol. Veelal strijkt men tegen de haren in.

Wanneer je het Woord hoog houdt en gekozen hebt om te willen leren in de levensschool die de Vader geeft in plaats van bij welbekende leraren hun uitleggingen over te nemen, sta je anders in het leven, eigenlijk meer onafhankelijker, maar relatief ook eenzamer.

Niettemin weegt dat eenzame niet op tegen de troost die de Vader geeft wanneer het moeizame grond is waar de ploeg doorheen moet.

Bij de Vader zijn Zijn condities duidelijk. Zonder volkomen gehoorzaamheid of oprechte inzet is er overeenkomstige vrucht te verwachten. Het boek Deuteronomium is er duidelijk over. Ook in de brieven van de apostelen is die conditie duidelijk te lezen. Een gemixte vrucht is een vrucht die Vaders zegen niet heeft. Duidelijk.

Er is een zeker verschil waar te nemen. Zij, die niet beter weten, wacht genade, maar zij die zich door trots laten lijden wacht een andere oogst, tenzij zij zich door tegenslag (wat op zich genade is) beraden en tot zichzelf gekomen nederig tot de Vader wenden.

Het is schering en inslag dat zich een periode ontwikkelt (en zou dat voorgaande perioden ook niet zijn geweest?) waarin behoefte om zich te profileren prioriteit heeft boven individu worden, die verlangt persoonlijk geleid te worden, onderwezen te worden van Vaders wegen om zo samen zowel onafhankelijk van mensenleringen collectief een natie te worden dat YHVH vreest. In die laatste opstelling is geen ruimte voor menselijke tolerantie, waar menselijke emotie, hiarchie en trots uit voortvloeit.

Mensen die verkiezen alleen van Vaders wegen te leren door Zijn Geest wandelen door de andere gelederen heen, ook al omdat het hen niet verbindt maar eerder loslaat. Zij hebben immers iets anders voor ogen, wat mij de volgende woorden in gedachten brengt:

“….en anderen zijn uitgerekt geworden, de aangeboden verlossing niet aannemende, opdat zij een betere opstanding verkrijgen zouden” Hebr.11:35

“Waarheen pelgrim waarheen gaat gij, t’oog omhoog …”

Ziende op de Leidsman.

Onlangs zag ik een aankondiging van een activiteit, waarin ik vrijwel direct zag dat ook die opstelling zo zou lopen en tegelijkertijd besefte dat het niet solide is. Waarom? Vanwege eerder opgedane ervaringen met deze mensen, die zich niet bekeerden van hun wegen,maar verder de weg van misleiding opgaan en daardoor mensen op het verkeerde spoor zetten. Mijn bede is dat de oprechte bezoekers/deelnemers door honger naar de waarheid verder zullen wandelen en niet opgaan in die organisatie.

Denkend aan de profeet Ezechiël die verschillende hartgrondige waarschuwingen meekreeg, die wij, deel uitmakend van het koninkrijk van priesters, zeer ter harte moeten nemen, denk ik, getuige de volgende woorden:

Eze 2:3  En Hij zeide tot mij: Mensenkind! Ik zend u tot de kinderen Israels, tot de rebellerende volken, die tegen Mij gerebelleerd hebben; zij en hun vaderen hebben overtreden tegen Mij tot op dezen zelven huidigen dag. 
Eze 2:4  En deze kinderen zijn hard van aangezicht, en stijf van hart; Ik zend u tot hen, en gij zult tot hen zeggen: Zo zegt de Heere HEERE! 
Eze 2:5  En zij, hetzij dat zij het horen zullen, of hetzij dat zij het laten zullen (want zij zijn een wederspannig huis), zo zullen zij weten, dat een profeet in het midden van hen geweest is. 

(..)

Jesaja 41: Isa 41:14  Vrees niet, gij wormpje Jakobs, gij volkje Israels! Ik help u, spreekt de HEERE, en uw Verlosser is de Heilige Israels! 
Isa 41:15  Ziet, Ik heb u tot een scherpe nieuwe dorsslede gesteld, die scherpe pinnen heeft; gij zult bergen dorsen en vermalen, en heuvelen zult gij stellen gelijk kaf. 
Isa 41:16  Gij zult ze wannen, en de wind zal ze wegnemen, en de stormwind zal ze verstrooien; maar gij zult u verheugen in den HEERE; in den Heilige Israels zult gij u roemen.

Deze woorden zijn ons tot steun vanwege het belang om Vaders Waarheid door te geven, te delen, partijdig, onpartijdig, ter gelegener en ongelegen tijd:

2Ti 4:2  Predik het woord; houd aan tijdelijk, ontijdelijk; wederleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en leer. 
2Ti 4:3  Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen; maar kittelachtig zijnde van gehoor, zullen zij zichzelven leraars opgaderen, naar hun eigen begeerlijkheden; 
2Ti 4:4  En zullen hun gehoor van de waarheid afwenden, en zullen zich keren tot fabelen. 
2Ti 4:5  Maar gij, wees wakker in alles, lijd verdrukkingen; doe het werk van een evangelist, maak, dat men van uw dienst ten volle verzekerd zij. 

Een ander terugkomend hardnekkige gewoonte is om mensen in messiaanse “kooien” te verzamelen en uit het oog verliest om hen zelfstandig helpen te worden, zoals Yeshua eenvoudige mensen koos om hen in een driejarige omgang met de nodige praktische toerusting uit te zenden.

In de kooien draait men een terugkerend programma af, met vaak vooraf gekozen zang, een veelal mannelijke spreker uit een sprekerscollectief om hen na een gezamelijke maaltijd uit te zwaaien. Nu kan dat voor beginnelingen heilzaam zijn, maar waar blijft de uitdaging om als een familie bij elkaar te komen en een ieder ruimte te geven om zelf te antwoorden op een bepalende vraag?

Waaruit blijkt het vertrouwen in Yeshua’s woorden dat na Hem de Ruach haKodesh zou komen om alles indachtig te maken wat Yeshua de mensen geleerd had toen Hij op aarde was?

Recentelijk een verslag vernomen waarin overduidelijk bleek dat wij oprechte christenen die oprecht belangstellend zijn naar de bijbelse kalender van Abba YHVH bij een eenvoudige familie mogen introduceren,maar niet naar een m.gemeente. Het bleek dat men daar geheel niet zat te wachten op nieuwelingen die oprecht geinteresseerd waren. Zij waren Yosef incognito en gingen voor het “Amen” alweer huiswaarts, een ervaring rijker. Wij ook. Laten we de waarschuwing ter harte nemen en familie blijven als we dat  pad al ingeslagen zijn.

Van huis tot huis brood brekende…

Dat is wat ons gegeven is en Hij gaat vooruit. In die opstelling krijgt Hij de eer.

Grootvader wandelde de bomenlaan uit naar een huis in Amerongen om aldaar eenvoudig de bijbel te openen om daaruit te gaan uitleggen. We hebben in het drents-friese woud ook zo’n soort bomenlaan en wanneer ik daar doorheen fiets denk ik aan grootvader, een eenvoudige landman. M’n vader was als jongetje verwonderd om zijn vaders uitleg, vertelde hij, vooral dat moeilijke hoofdstuk uit Ezechiël 1. In dat spoor ging mijn vader ook, nooit werd hij kerklid, omdat hij zichzelf niet wederomgeboren kon maken, zei hij en dat moet je wel verklaren bij de geloofsbelijdenis. Zo nu en dan bezochten wij een kerk, maar ook thuislezen was ons niet vreemd. En zo leidde de Vader mij ook in het spoor van mijn voorvaders en veel verder terug die andere voorvaders/moeders. Totdat Hij mij de woorden gaf over dat van huis tot huis brood brekende. Dat was de bevestiging om van Hem Zijn wegen te leren.

Wij Zijn navolgers, eerstelingen des geestes…Vragen naar Zijn Stem en doen wat Hij zegt. Dan zullen wij vrucht dragen, dat Hem behaagt.

Alle eer aan de Eerstgeborene, Die de verantwoording voor Zijn huis nam!