Aan de hand van 1Samuel 8 gaan wij bepaalde keuzes nader bekijken. Een ieder zij in zijn of haar eigen gemoed vrij om de gebeurtenis te overdenken en er lering uit te trekken. Meegenomen vraag is voor mijzelf van belang of keuzes overeenkomstig de wil van onze Schepper is.

Hoe een en ander aanleiding werd…

1 ¶ Het geschiedde nu, toen Samuel oud geworden was, zo stelde hij zijn zonen tot richters over Israel.
2 De naam van zijn eerstgeborenen zoon nu was Joel, en de naam van zijn tweeden was Abia; zij waren richters te Ber-seba.
3 Doch zijn zonen wandelden niet in zijn wegen; maar zij neigden zich tot de gierigheid, en namen geschenken, en bogen het recht.

Zonen van Samuel waren gezien hun praktische leven in de ogen van de oudsten niet geschikt als opvolger. Zo kwamen de oudsten ertoe, blijkbaar zonder YHVH te raadplegen, tot de gedachte te doen als de volken rondom hen:
4 ¶ Toen vergaderden zich alle oudsten van Israel, en zij kwamen tot Samuel te Rama;
5 En zij zeiden tot hem: Zie, gij zijt oud geworden, en uw zonen wandelen niet in uw wegen; zo zet nu een koning over ons, om ons te richten, gelijk al de volken hebben.

6 Maar dit woord was kwaad in de ogen van Samuel, als zij zeiden: Geef ons een koning, om ons te richten. En Samuel bad YHVH/ den HEERE aan.

Toen ik voor de eerste keer het antwoord van YHVH zag, trof mij dat diep! En heeft mij sindsdien niet meer losgelaten…

7 Doch YHVH/de HEERE zeide tot Samuel: Hoor naar de stem des volks in alles, wat zij tot u zeggen zullen; want zij hebben u niet verworpen, maar zij hebben Mij verworpen, dat Ik geen Koning over hen zal zijn.
8 Naar de werken, die zij gedaan hebben, van dien dag af, toen Ik hen uit Egypte geleid heb, tot op dezen dag toe, en hebben Mij verlaten en andere goden gediend; alzo doen zij u ook.

Maar zij hebben Mij verworpen

Maar zij hebben Mij verworpen….

Zij hadden niet genoeg aan Hem, zij wilden net als de volkeren rondom hen een eigen menselijke koning hebben.

Waarmee vervolgt YHVH Zijn gesprek?

9 Hoor dan nu naar hun stem; doch als gij hen op het hoogste zult betuigd hebben, zo zult gij hen te kennen geven de wijze des konings, die over hen regeren zal.

Samuel moest hen zeggen dat het volk dan ook de regels van de eigen gekozen koning op moest volgen. Ligt hier ook een les voor ons?

10 Samuel nu zeide al de woorden des HEEREN het volk aan, hetwelk een koning van hem begeerde.
11 En zeide: Dit zal des konings wijze zijn, die over u regeren zal: hij zal uw zonen nemen, dat hij hen zich stelle tot zijn wagen, en tot zijn ruiteren, dat zij voor zijn wagen henen lopen;
12 En dat hij hen zich stelle tot oversten der duizenden, en tot oversten der vijftigen; en dat zij zijn akker ploegen, en dat zij zijn oogst oogsten, en dat zij zijn krijgswapenen maken, mitsgaders zijn wagentuig.
13 En uw dochteren zal hij nemen tot apothekeressen, en tot keukenmaagden, en tot baksters.
14 En uw akkers, en uw wijngaarden, en uw olijfgaarden, die de beste zijn, zal hij nemen, en zal ze aan zijn knechten geven.
15 En uw zaad, en uw wijngaarden zal hij vertienen, en hij zal ze aan zijn hovelingen, en aan zijn knechten geven.
16 En hij zal uw knechten, en uw dienstmaagden, en uw beste jongelingen, en uw ezelen nemen, en hij zal zijn werk daarmede doen.
17 Hij zal uw kudden vertienen; en gij zult hem tot knechten zijn.

…tot knechten zijn..onder hun zelf gekozen koning…

Van kinderen knechten worden…

Het volgende moest het volk ook te horen krijgen, dat wanneer de koning over hen al deze dingen zou gaan doen, YHVH hen te dien dage niet zou verhoren. Ligt hier ook een les voor ons?

18 Gij zult wel te dien dage roepen, vanwege uw koning, dien gij u zult verkoren hebben, maar de HEERE zal u te dien dage niet verhoren.

Doch het volk weigerde te horen, terwijl ze nog terug konden! In hun gedachte hadden ze YHVH al verworpen en toch weigerden zij zich te bekeren om YHVH als Enige over hen te stellen.

19 Doch het volk weigerde Samuels stem te horen; en zij zeiden: Neen, maar er zal een koning over ons zijn.
20 En wij zullen ook zijn gelijk al de volken; en onze koning zal ons richten, en hij zal voor onze aangezichten uitgaan, en hij zal onze krijgen voeren.

Kunnen wij zeggen dat YHVH het was die dit gebod instelde? Dat lezen wij er niet uit. Wel dat YHVH het toelaat, omdat Hij weet wat er gaat gebeuren. Zo heeft Hij regelmatig zaken toegelaten om Zijn kinderen hun eigen keuzes te laten ervaren en vaak was het dan de volgende generatie die terugkeerde. Het had zo niet gehoeven, als wij(1) en onze vaderen tevens, Zijn raad opgevolgd hadden.

21 Als Samuel al de woorden des volks gehoord had, zo sprak hij dezelve voor de oren des YHVH’s.
22 YHVH/De HEERE nu zeide tot Samuel: Hoor naar hun stem, en stel hun een koning.

Als we verder lezen, zullen we gaan weten wat het ons heeft gebracht, maar hier op deze plek in de geschiedenis, kwam het volk ertoe om een andere koning te verkiezen boven YHVH.

Wat leert ons deze geschiedenis?

Met die vraag wil ik eindigen. Joh 14:26 geeft ons inzicht wie onze Leraar is. Er is geen andere.

1. Zoals ik het geschreven Woord van YHVH lees, is er voor Hem geen onderscheid tussen de kinderen Israels bij de berg, in het land Kanaan en wij nu. In Yeshua, door Wiens bloed wij geadopteerd zijn in het huisgezin van YHVH, zijn wij net als de vreemdelingen bij de berg (veel vreemd volks) de “wij Israel”, naar de belofte. Er is maar één volk wat Hem toebehoort en door Yeshua zijn de gevonden verloren schapen van het huis Israels door Zijn zoenbloed, niet meer verloren maar Israeliet geworden. Als Hij het zegt, is niets anders doorslaggevend.