Opgevoed door ouders die naar hun beste weten mij het behoudende christelijke erfgoed gaven, maakten mij vooral bekend met de cultuur van het christelijke Westen en niet van het Oosten, alhoewel ook daar sporen naartoe of vandaan komen. Uitgeleid uit het diensthuis en op weg naar wat mij door openbaring aangewezen wordt door Zijn geschreven Woord en Zijn Geest, maakten mij tevens bewust om die ervaringen te delen, door Hemzelf aangespoord, aan dat deel waar ik uit kom, namelijk aan hen uit de volkeren. In de gelijkenis van de weggelopen jongste zoon zien we dat patroon terug. De jongste zoon heeft het verkwanseld en komt niet naar de oudste zoon, neemt er niets van over, maar is zich zeer bewust van zijn staat, nadat hij tot zichzelf en de condities van zijn gedane keuze is gekomen. Zijn oog is gericht op zijn Vader om Hem te vertellen dat hij de straf inziet en hem om vergeving wil gaan vragen. Dat is de juiste volgorde.  De Vader zal zowel met de jongste zoon alswel de oudste op Zijn eigen manier de eenheid tot stand laten komen. We hebben nodig dat we naarstig de Vader vragen wat Hij van ons verlangt zodat wij Hem niet voor de voeten lopen en voorbarig in eigen kunnen het proces ophouden. We weten de kostbare details van het hele relaas.We kunnen o.m. opmaken uit de Romeinenbrief dat de Vader een verborgen werk doet in hen die geen volk waren (Rom. 10:19; 1 Petr 2:10) Nu zou het erop kunnen lijken dat we degenen waarmee wij ons zo verbonden voelen, laten voor wie zij zijn, maar dat is gedeeltelijk waar. Ik wil de lijn van de Vader volgen Die Zelf met de andere zoon gaat praten omdat ook deze iets goed te maken heeft richting de Vader, zie oa Jer 3:8. Abba weet wat Hij zal doen om ons met de andere broer één te laten worden in Vaders huis! En onze verbondenheid met hen is een kenmerk dat wij één waren in Hem en dat ook weer gaan worden! Joh 10:16  Ik heb nog andere schapen, die van dezen stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen; en het zal worden een kudde, en een Herder. 

I Cor 10 van af vers 1 tm 6 houdt ons een serieuze les voor ogen. Hoe vaak hebben wij het gelezen en ons niet beseft dat het woord “onze” te maken heeft met de belofte? 1Co 10:1  En ik wil niet, broeders, dat gij onwetende zijt, dat onze vaders allen onder de wolk waren, en allen door de zee doorgegaan zijn;  Abba YHVH ziet ons als een deel van de gehele natie, niet naar afkomst alleen,maar zeker door belofte en dat wil ik met u gaan doorlopen. “En deze dingen zijn geschied ons tot voorbeelden…”(vers 6)

Meer en meer word mij duidelijk dat de Vader een plan heeft die ons verstand te boven gaat en tevens eenvoudig begrijpelijk door in geloof aan te nemen dat Hij het langs een uitzonderlijke weg tot stand zal gaan laten komen.

Het houdt mij lieflijk bezig. Het boeit me omdat het Woord en Geest verklarend en openbarend samenwerken.

De mens werd geschapen en koos eigen weg te gaan met alle gevolgen vandien, maar ondanks dát, had de Vader een ultiem plan.

En dat brengt me in verwondering over zulk een opofferende liefde van onze Maker en Man Isa_54:5  Want uw Maker is uw Man, HEERE/YHVH der heirscharen is Zijn Naam; en de Heilige Israels is uw Verlosser; Hij zal de God/Elohim des gansen aardbodems genaamd worden.

In Gan Eden voorzegd dat de Messias zou komen Gen 3:15  En Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw, en tussen uw zaad en tussen haar zaad; datzelve zal u den kop vermorzelen, en gij zult het de verzenen vermorzelen. 

De lijn volgen van de belofte van Genesis t/m Openbaring is een boeiende bewustwording. Een paar begrippen die herhaald worden zijn: zaad, groot volk, in u gezegend, geloof, verbond, menigte der volkeren, naar de beloftenis erfgenamen, dienstbare en vrije, verlossing…

Tussen Abraham en Yeshua ligt ondermeer de zegen van Jacob/Yaacov aan de zonen van Yosef.. We zullen gaan kijken wat Abba YHVH Abraham voorzegt:

Gen 12:3  En Ik zal zegenen, die u zegenen, en vervloeken, die u vloekt; en in u zullen alle geslachten des aardrijks gezegend worden. (.. ..)
Gen 13:15  Want al dit land, dat gij ziet, zal Ik u geven, en aan uw zaad, tot in eeuwigheid.
Gen 13:16 En Ik zal uw zaad stellen als het stof der aarde, zodat, indien iemand het stof der aarde zal kunnen tellen, zal ook uw zaad geteld worden.
Gen 13:17  Maak u op, wandel door dit land, in zijn lengte en in zijn breedte; want Ik zal het u geven. (.. )Gen 15:3  Voorts zeide Abram: Zie, mij hebt Gij geen zaad gegeven, en zie, de zoon van mijn huis zal mijn erfgenaam zijn! 

Gen 15:4  En ziet, het woord des HEEREN/YHVH was tot hem, zeggende: Deze zal uw erfgenaam niet zijn; maar die uit uw lijf voortkomen zal, die zal uw erfgenaam zijn. {Belofte}

Gen 15:5  Toen leidde Hij hem uit naar buiten, en zeide: Zie nu op naar den hemel, en tel de sterren, indien gij ze tellen kunt; en Hij zeide tot hem: Zo zal uw zaad zijn!
Gen 15:6  En hij geloofde in den HEERE/YHVH; en Hij rekende het hem tot gerechtigheid. {YHVH maakt een eenzijdig verbond met Abraham, waarin wij kunnen zien dat het van Vaders kant een weloverwogen keuze is}

In hoofdstuk 16 slaat het ongeloof toe en Abraham gaat in op de wens van Sarah om bij Hagar een zoon te verwekken, maar dat was niet de zoon der belofte uit welke dat grote beloofde (naar Vaders  keuze)volk zou komen. Abraham moet later deze zoon wegzenden en beide vrouwen worden later als voorbeeld gebruikt in

Gal 4:23  Maar gene, die uit de dienstmaagd was, is naar het vlees geboren geweest; doch deze, die uit de vrije was, door de beloftenis; 

In hoofdstuk 17 herinnert YHVH Abraham aan het verbond wat Hij eenzijdig met hem gesloten heeft en weer herinnert Hij hem eraan dat hij een groot volk zal worden. Hier ligt de belofte  en een geheimenis…Gen 17:1  Als nu Abram negen en negentig jaren oud was, zo verscheen de HEERE aan Abram, en zeide tot hem: Ik ben God, de Almachtige! Wandel voor Mijn aangezicht, en zijt oprecht! 
Gen 17:2  En Ik zal Mijn verbond stellen tussen Mij en tussen u, en Ik zal u gans zeer vermenigvuldigen. 
Gen 17:3  Toen viel Abram op zijn aangezicht, en God sprak met hem, zeggende: 
Gen 17:4  Mij aangaande, zie, Mijn verbond is met u; en gij zult tot een vader van menigte der volken worden! 
Gen 17:5  En uw naam zal niet meer genoemd worden Abram; maar uw naam zal wezen Abraham; want Ik heb u gesteld tot een vader van menigte der volken. 
Gen 17:6  En Ik zal u gans zeer vruchtbaar maken, en Ik zal u tot volken stellen, en koningen zullen uit u voortkomen. 
Gen 17:7  En Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u, en tussen uw zaad na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God, en uw zaad na u. 
Gen 17:8  En Ik zal u, en uw zaad na u, het land uwer vreemdelingschappen geven, het gehele land Kanaan, tot eeuwige bezitting; en Ik zal hun tot een God zijn. 
Gen 17:9  Voorts zeide God tot Abraham: Gij nu zult Mijn verbond houden, gij, en uw zaad na u, in hun geslachten. 
Gen 17:10  Dit is Mijn verbond, dat gijlieden houden zult tussen Mij, en tussen u, en tussen uw zaad na u: dat al wat mannelijk is, u besneden worde. 

Gen 17:16  Want Ik zal haar zegenen, en u ook uit haar een zoon geven; ja, Ik zal haar zegenen, zodat zij tot volken worden zal: koningen der volken zullen uit haar worden! 

Er ligt een hele les in besloten wanneer wij de geschiedenis van de Hebreeër Abraham bestuderen..Daarin kunnen we kostbare schatten vinden wanneer we de lijn der belofte zoeken.

Terug naar Genesis 48 alwaar iets bijzonders gebeurt en waarom de term “zonen van Yosef” niet vreemd is voor hen die naar de beloftenis erfgenamen zijn.

Inleiding..Gen 48:8  En Israel zag de zonen van Jozef, en zeide: Wiens zijn deze? 
Gen 48:9  En Jozef zeide tot zijn vader: Zij zijn mijn zonen, die mij God hier gegeven heeft. En hij zeide: Breng hen toch tot mij, dat ik hen zegene! 
Gen 48:10  Doch de ogen van Israel waren zwaar van ouderdom; hij kon niet zien; en hij deed hen naderen tot zich; toen kuste hij hen, en omhelsde hen. 
Gen 48:11  En Israel zeide tot Jozef: Ik had niet gemeend uw aangezicht te zien; maar zie, God heeft mij ook uw zaad doen zien! 
Gen 48:12  Toen deed hen Jozef uitgaan van zijn knieen; en hij boog zich voor zijn aangezicht neder ter aarde. 

Gen 48:13  En Jozef nam die beiden, Efraim met zijn rechterhand, tegenover Israels linkerhand, en Manasse met zijn linkerhand, tegenover Israels rechterhand, en hij deed hen naderen tot hem. 
Gen 48:14  Maar Israel strekte zijn rechterhand uit, en leide die op het hoofd van Efraim, hoewel hij de minste was, en zijn linkerhand op het hoofd van Manasse; hij bestierde zijn handen verstandelijk; want Manasse was de eerstgeborene. 

Gen 48:15  En hij zegende Jozef, en zeide: De God, voor Wiens aangezicht mijn vaders, Abraham en Izak, gewandeld hebben, die God, Die mij gevoed heeft, van dat ik was, tot op dezen dag; 
Gen 48:16  Die Engel, Die mij verlost heeft van alle kwaad, zegene deze jongeren, en dat in hen mijn naam genoemd worde, en de naam mijner vaderen, Abraham en Izak, en dat zij vermenigvuldigen als vissen in menigte, in het midden des lands! 
Gen 48:17  Toen Jozef zag, dat zijn vader zijn rechterhand op het hoofd van Efraim leide, zo was het kwaad in zijn ogen, en hij ondervatte zijns vaders hand, om die van het hoofd van Efraim op het hoofd van Manasse af te brengen. 
Gen 48:18  En Jozef zeide tot zijn vader: Niet alzo, mijn vader! want deze is de eerstgeborene; leg uw rechterhand op zijn hoofd. 
Gen 48:19  Maar zijn vader weigerde het, en zeide: Ik weet het, mijn zoon! ik weet het; hij zal ook tot een volk worden, en hij zal ook groot worden; maar nochtans zal zijn kleinste broeder groter worden dan hij, en zijn zaad zal een volle menigte van volkeren worden. 
Gen 48:20  Alzo zegende hij ze te dien dage, zeggende: In u zal Israel zegenen, zeggende: God zette u als Efraim en als Manasse! En hij zette Efraim voor Manasse.(Jer 31:9)

Zo zien we Abraham, de vader van een menigte der volkeren, gevolgd door Efraim, die niet de vleselijke eerstgeborene was en toch van Jacob, door YHVH’s besluit als beloofde eerstgeborene werd gezegend met een eerstgeboortebelofte…zie het vorige vers. Over eerstgeborene en het karakter valt ook veel te zeggen. Een bijzonder boekje hierover is http://docplayer.nl/30227732-Het-eerstgeboorterecht-door-ephraim-and-rimona-frank.html

Wanneer we dan een hele tijd later kijken naar de belofte dat Messias Yeshua, de Eerstgeborene ( van af 1 Koll. 1:13 ev; Op 1:5) zou komen om de gesloten Deur te openen naar de Vader. een daad van een Eerstgeborene, dan kunnen we gaan beseffen dat afkomst op zich geen belofte tot stand zal laten komen.

De belofte lijn is een unieke beslissing van de Allerhoogste om Zijn plan volvoerd te krijgen, niet naar de mens, maar naar Zijn welbehagen en ook weer zó, dat een ieder die op Zijn voorwaarden ingaat, antwoord krijgt.

Er is een gezegde dat vele eersten de laatsten zijn en ook dat vinden we in het Woord terug, maar daar gaan we nu niet op door…

Yeshua welke verkondigde dat Hij niet dan voor de verloren schapen van het huis Israels gekomen is, ook daar ligt een geheimenis verborgen.. Jer_50:6  Mijn volk waren verloren schapen, hun herders hadden hen verleid, zij hadden hen gevoerd naar de bergen, zij gingen van berg tot heuvel, zij vergaten hun legering.
Mat_10:6  Maar gaat veel meer heen tot de verloren schapen van het huis Israels.
Mat_15:24  Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israels.

Ik wil u meenemen naar de Galatenbrief, met name hoofdstuk 3 en 4:

In hoofdstuk 3 wordt in kort bestek vastgesteld dat de strijd tussen vlees/eigengerechtigheid en geest/ gewillig gehoorzaam niet nieuw is. Wanneer we de beloftelijn volgen, zien we het verschil tussen religie  en relatie.

Onderstaande woorden groeien naarmate de betekenis duidelijker wordt:

Gal 3:6  Gelijkerwijs Abraham Gode geloofd heeft, en het is hem tot rechtvaardigheid gerekend; 
Gal 3:7  Zo verstaat gij dan, dat degenen, die uit het geloof zijn, Abrahams kinderen zijn. 
Gal 3:8  En de Schrift, te voren ziende, dat God de heidenen uit het geloof zou rechtvaardigen, heeft te voren aan Abraham het Evangelie verkondigd, zeggende: In u zullen al de volken gezegend worden. 
Gal 3:9  Zo dan, die uit het geloof zijn, worden gezegend met den gelovigen Abraham.  (..)

Gal 3:16  Nu zo zijn de beloftenissen tot Abraham en zijn zaad gesproken. Hij zegt niet: En den zaden, als van velen; maar als van een: En uw zade; hetwelk is Yeshua. 

Ziet u hierboven?! De lijn der belofte komt hier samen in die Ene . Gal 3:16  Nu zo zijn de beloftenissen tot Abraham en zijn zaad gesproken. Hij zegt niet: En den zaden, als van velen; maar als van een (enkelvoud): En uw zade; hetwelk is Yeshua. 

Elk vers in Galaten 3 is niet los te zien zonder de voorgaande…daarom nodig ik u uit het hele hoofdstuk te lezen.

Gal 3:18  Want indien de erfenis uit de wet is, zo is zij niet meer uit de beloftenis; maar God heeft ze Abraham door de beloftenis genadiglijk gegeven. 
(.. ..)
Gal 3:20  En de Middelaar is niet Middelaar van een, maar God is een. 
(.. ..)
Gal 3:22  Maar de Schrift heeft het alles onder de zonde besloten, opdat de belofte uit het geloof van Yeshuas aan de gelovigen zou gegeven worden. 
Gal 3:23  Doch eer het geloof kwam, waren wij onder de wet in bewaring gesteld, en zijn besloten geweest tot op het geloof, dat geopenbaard zou worden. ( Wie nam Yeshua mee nadat Hij opgestaan was uit de dood?)
Gal 3:24  Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Yeshua, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden. 
Gal 3:25  Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester. 
Gal 3:26  Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Yeshua. 
Gal 3:27  Want zovelen als gij in Yeshua gedoopt zijt, hebt gij Yeshua aangedaan. 
Gal 3:28  Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Yeshua. ( Ef 2:14)
Gal 3:29  En indien gij van Yeshua zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen. 

Gal 4:1  Doch ik zeg, zo langen tijd als de erfgenaam een kind is, zo verschilt hij niets van een dienstknecht, hoewel hij een heer is van alles; 
Gal 4:2  Maar hij is onder voogden en verzorgers, tot den tijd van den vader te voren gesteld. 
Gal 4:3  Alzo wij ook, toen wij kinderen waren, zo waren wij dienstbaar gemaakt onder de eerste beginselen der wereld. (..)Gal 4:6  En overmits gij kinderen zijt, zo heeft God den Geest Zijns Zoons uitgezonden in uw harten, Die roept: Abba, Vader! 
Gal 4:7  Zo dan, gij zijt niet meer een dienstknecht, maar een zoon; en indien gij een zoon zijt, zo zijt gij ook een erfgenaam van God door Christus. 
Gal 4:8  Maar toen, als gij God niet kendet, diendet gij degenen, die van nature geen goden zijn; (..) Gal 4:22  Want er is geschreven, dat Abraham twee zonen had, een uit de dienstmaagd, en een uit de vrije. 
Gal 4:23  Maar gene, die uit de dienstmaagd was, is naar het vlees geboren geweest; doch deze, die uit de vrije was, door de beloftenis; 
Gal 4:24  Hetwelk dingen zijn, die andere beduiding hebben; want deze zijn de twee verbonden; het ene van den berg Sina, tot dienstbaarheid barende, hetwelk is Agar; 
Gal 4:25  Want dit, namelijk Agar, is Sina, een berg in Arabie, en komt overeen met Jeruzalem, dat nu is, en dienstbaar is met haar kinderen. 
Gal 4:26  Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder. 
Gal 4:27  Want er is geschreven: Wees vrolijk, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij, die geen barensnood hebt, want de kinderen der eenzame zijn veel meer, dan dergene, die den man heeft. (Jes 54)
Gal 4:28  Maar wij, broeders, zijn kinderen der belofte, als Izak was. (..)
Gal 4:31  Zo dan, broeders, wij zijn niet kinderen der dienstmaagd, maar der vrije. 

Heel het geschreven Levendmakende Woord getuigt van Zijn belofte, Zijn verbond en Zijn verlossing voor gans Israel. Er is nog veel meer te ontdekken…

Beproef wat ik schrijf!

Alle eer aan Hem Die het leven geeft!