Toen de Summit in Tampa kwam en we lazen over de declaraties, specifiek punt 8, bedacht ik dat vanuit mijn gezichtspunt evangeliseren nooit mijn uitgangspunt is.
Komend een orthodox christelijke achtergrond was ik introvert in uitleggen over de bijbel en toen ik ongeveer dertig jaar geleden Yeshua’s Torah ontdekte, had ik dezelfde instelling.Als ik deel is dat niet met een programma maar door gedachten die spontaan in me opkwamen.

Jaren geleden had ik een telefoongesprek met een joods maatschappelijk werkster over vrijwilligerswerk en info daarover.
Zij vertelde me wat zaken en ik vroeg haar wat zij mij toestond om te delen en op welke manier,omdat ik namelijk in die tijd Yeshua al beleed en de feesten vierde, vertelde ik haar dat.
De erg vriendelijke maatschappelijk werkster gaf mij de volgende woorden dat wanneer ik vrienden werd met joodse mensen ik zeker kon delen wie ik was en wat ik praktiseerde net zoals vrienden dat gewoon zijn.
Na het telefoongesprek werd ik vrijwilligster voor een paar jaar en begeleidde joodse vluchtelingen in ons land met de hulp van deze vriendelijke maatschappelijk werkster. Het was een erg gezegende tijd.

In 2003 gingen we naar Israel en we hadden verschillende spontane ontmoetingen met mensen. Een daarvan zullen we niet vergeten…Het was op erev shabbat en we zaten buiten in een park vlakbij de windmolen in Jeruzalem. Een jonge vrouw kwam ons voorbij met haar kleine zoon en groette ons. Toen we teruggroetten, kwam er spontaan een gesprek. Ze vroeg ons erg veel over ons leven, geloof, Yeshua enz. We deelden als vrienden en ze vertelde ons dat ze zichzelf veilig voelde met ons en wanneer ze zou komen, stelde ze zich voor dat ze gelukkig zou zijn in ons huis.
We waren verwonderd over deze niet zelf uitgezochte ontmoeting die de Vader had gearrangeerd.

Ik ben niet degene die iets wil delen aan mensen op een manier om mensen te overtuigen en zeker mijn joodse familie niet.

Dit schrijvende, brengt me bij de de Summit in Tampa.
Ik heb werkelijk genoten van alle video’s, nieuws en foto’s die mispocha mij zond.

Familie… Bney Yosef North America is een deel van mijn familie in het hele huis van Yosef.
Ik voel mijzelf sterk verbonden voor al mijn broers en zussen die deel uitmaken van de mispocha, zelfs als ze verschillend zijn en een verschillend inzicht hebben op sommige zaken, die ik waarschijnlijk zelf ook heb.

Ik realiseer me de gedachten van Ephraim en Rimona Frank in het proces naar het eerste Congres van Bney Yosef National toe en deze gedachten die hij deelde waren zulk een zegen en zijn het nóg.

Ik wil iedereen bemoedigen het geloof en de liefde van YHVH te hebben om ruimte te kunnen geven aan iedereen in dit proces om het huis van Yosef te herkennen.
Het is een levensveranderende uitdaging.
We hebben de bovennatuurlijke ahava van de Vader nodig om te onderscheiden welke stenen zijn en welke niet, zodat we de stenen uit de weg kunnen ruimen en de weg bereiden

Moge Abba YHVH ons helpen en ons leiden en laten we onze hand in Zijn hand leggen om met Hem te wandelen en naar Hem luisteren wat Hij wil dat wij doen zullen met een gedrag van overgave in de eerste plaats naar Hem.
Baruch ata YHVH

Yoch. 15:12 Dit is Mijn gebod, dat gij elkander liefhebt, gelijkerwijs Ik u liefgehad heb.

Yeshayahu 62:10 Gaat door, gaat door, door de poorten, bereidt den weg des volks; verhoogt, verhoogt een baan, ruimt de stenen weg, steekt een banier omhoog tot de volken!

NB Hoe deze beweging er de nabije toekomst uit gaat zien in al zijn diversiteit,verschillende landen, werelddelen en culturen is nog niet te verwoorden. Het is nog pril, onze ballingschap is nog maar net voorbij