Tegenhetlicht

Terug naar de Oude paden

Tagarchief: wachter


door Een reactie plaatsen

Met het oog op ..

Bij het opruimen en sorteren van wat boeken, legde ik een klein boekje terzijde. Niet eens zo bewust van de impact wat het zou krijgen, keek ik er eergisteren terloops naar, opende het en zag de inhoudsopgave…

Elam…

Direct kwam Perzië in gedachten vanuit het Woord. Elam, was de oudste zoon van Sem, die op zijn beurt de oudste zoon van Noach was. Dat maakt de Elamieten tot Semieten… De profetie over Elam…Jeremia 49 vanaf vers 34:

Jer 49:34  Het woord des YHVHs, dat tot den profeet Jeremia geschied is tegen Elam, in het begin des koninkrijks van Zedekia, den koning van Juda, zeggende: 
Jer 49:35  Zo zegt YHVH Tzevaot/de HEERE der heirscharen: Ziet, Ik zal verbreken Elams boog, het voornaamste van hunlieder geweld. 
Jer 49:36  En Ik zal de vier winden uit de vier hoeken des hemels over Elam aanbrengen, en zal hen in al diezelve winden verstrooien; en er zal geen volk zijn, waarhenen Elams verdrevenen niet zullen komen. 
Jer 49:37  En Ik zal Elam versaagd maken voor het aangezicht hunner vijanden, en voor het aangezicht dergenen, die hun ziel zoeken, en zal een kwaad over hen brengen, de hittigheid mijns toorns, spreekt de HEERE; en Ik zal het zwaard achter hen zenden, totdat Ik hen verteerd zal hebben. 
Jer 49:38  En Ik zal Mijn troon in Elam stellen; en zal den koning en de vorsten van daar vernielen, spreekt de HEERE; 
Jer 49:39  Maar het zal geschieden in het laatste der dagen, dat Ik Elams gevangenis wenden zal, spreekt de HEERE. 

Frappant was dat op dezelfde dag verschillende mensen die ik persoonlijk ken eveneens over Elam en de profetie begonnen te berichten en te spreken. Mij was dat een teken dat de Ruach ons iets indachtig maakte…

Op een trip naar Duitsland die dag werd ik oa bepaald bij het bekende gebed wat Yeshua uitsprak en dat kwam in een dieper verstaan. Ik sprak het uit en realiseerde mij dat het een collectief gebed is. Mn gedachten gingen naar al onze verrichtingen, ons pogen, onze verblindheid aan beide zijden.

Zowel Juda als Israel in de volkeren, beiden zien ten dele en wat doet Abba YHVH ermee?

Werkt Hij het ten goede die tot Zijn voornemen geroepen zijn, ook al weten zij dat nog niet en op ook niet op welke manier? Of rekent Hij ons af op onze onwetende daden die tegen Hem ingaan door geen genade te tonen?

Zijn genade kwam mij tegemoet. Hij had mij genade getoond toen ik nog niet gered was en dat terwijl ik eronder leed en er niets aan af of toe kon doen. Het was Zijn soevereine plan om de oudste uit een gezin van zeven kinderen op een totaal ander spoor te zetten. Een die de voorvaderen waarschijnlijk eeuwenlang niet bewandeld hadden, zover ik weet. Apart gezet, niet op grond van verdienste, maar vanuit Zijn genade. Het zondebesef was er wel degelijk, maar mezelf verlossen kon ik niet. Dat werd een zuchten terwijl anderen het leven vierden. Nadat ik als het ware opnieuw geboren werd, begon ik het gegeven Leven te vieren en eer Hem in mijn gebrokenheid.

Zou Hij dan ook niet hen verlossen gaan, waarmee ik zo verbonden blijk?

Het onze Vader kreeg een nieuw perspectief, maar wel vanuit Zijn Gezichtspunt!

Daarom is het waakzaam zijn, wanneer emotie het wil overnemen. En info genoeg ligt er op de loer, denk aan social media en mensen die het niet bij de Vader zoeken, maar hun eigen mening vormen.

Mat 6:9  Gij dan bidt aldus: Onze Vader, Die in de hemelen zijt! Uw Naam worde geheiligd. 
Mat 6:10  Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in den hemel alzo ook op de aarde. 
Mat 6:11  Geef ons heden ons dagelijks brood. 
Mat 6:12  En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren. 
Mat 6:13  En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van den boze. Want Uw is het Koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid, in der eeuwigheid, amen. 

Collectief

Meervoud…onze Vader…niet mijn (enkelvoud) Vader…..

geef ons (meervoud) heden, niet geef mij (enkelvoud) heden…

vergeef ons (meervoud) onze schulden, niet mij mijn schulden

…ook wij vergeven onze schuldenaren, niet mijn schuldenaren

leid ons niet in verzoeking…niet leid mij in verzoeking

maar verlos ons van de boze, niet verlos mij van de boze

Yeshua zette ons (meervoud) aan het werk door priesterlijk te handelen vanuit een collectieve houding, ook al was en is Hij fysiek niet aanwezig. Voor ons als verstrooiden in de volkeren werd Shavuot vervuld door de uitstorting op de mensheid.

Joh. 14:26 Joh 14:26  Maar de Trooster, de Heilige Geest, Welken de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u alles leren, en zal u indachtig maken alles, wat Ik u gezegd heb. 

Alles leren en alles indachtig maken…vanuit Zijn liefde, kracht en bezonnenheid.

Het Woord van Abba YHVH helpt ons om niet in allerlei wind van leer meegetrokken te worden. We lezen van terugroepen, niet vertrouwen op Egypte, maar om openbaring en leiding te verwachten van de Geest die uitgestort is om ons (collectief) alles te leren.

Een betere onderwijzer is er niet!

Mij valt op dat het Woord aangeeft om door te geven van wat wij ontvangen hebben. Een wachter te zijn, in de bres te staan op de manier die het Woord aanreikt.

Dan is het gebed wat Yeshua ons voorhield, het onze Vader, een voortreffelijk voorbeeld om uit te spreken. Ik probeerde het in het hebreeuws en vond later de volledige tekst in fonetisch hebreeuws:

a-vee-noo she-ba-sha-mai-yeem
yeet-ka-desh sheem-kha
ve-yeet ba-rekh mal-khoot-kha
re-tson-kha yee-he-ye
a-sui ba-sha-mai-yeem
a-va-a-rets
ve-tee-tayn lah-may-noo
te-mee-deet
oo-me-hol la-noo
ha-to-te-noo ka-a-sher
a-nah-noo
mo-ha-leem la-ho -teem la-noo
ve-al te-vee-e-noo
lee-day nees-sa-yon
ve-shom-re-noo mee-kol-rah
a-men.

Er valt nog iets op.  Yeshua vertelde ons dat wij onze schuldenaren moeten vergeven. Ons menselijk brein kan gemakkelijk denken aan degenen van wie we het meest houden, maar de Schrift leert ons te bidden voor hen die tegen ons zijn. Wanneer wij gezamenlijk vergeven hen die tegen ons én Juda zijn, creëert dat geestelijke ruimte op een nieuw niveau. Mattheüs 5:44: “Maar Ik zeg u: Heb uw vijanden lief; zegen hen die u vervloeken; doe goed aan hen die u haten; en bid voor hen die u beledigen en vervolgen.”

Bijvoorbeeld: als Juda niet voor hen kan bidden, kunnen wij dat wel doen…

Diverse profeten gingen ons daarin voor en de Uitnemendste was Yeshua, Die vrijwillig de schuld op Zich nam om voor ons een Deur te worden naar de Vader. We kunnen het nalezen in het Woord,

Twee songs:

Naschrift:

Dit zo bekende gebed heeft voor mij een vernieuwde betekenis gekregen en past wat er in het boek Daniel beschreven staat:

Dan_12:4  En gij, Daniel! sluit deze woorden toe, en verzegel dit boek, tot den tijd van het einde; velen zullen het naspeuren, en de wetenschap (van het Woord) zal vermenigvuldigd worden.

Ik begon met de titel “Met het oog óp…” en doel daarmee op Psalm 121:

Psa 121:1  Een lied Hammaaloth. Ik hef mijn ogen óp naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal. 
Psa 121:2  Mijn hulp is van YHVH, Die hemel en aarde gemaakt heeft. 
Psa 121:3  Hij zal uw voet niet laten wankelen; uw Bewaarder zal niet sluimeren. 
Psa 121:4  Ziet, de Bewaarder Israels zal niet sluimeren, noch slapen. 
Psa 121:5  YHVH is uw Bewaarder, YHVH is uw Schaduw, aan uw rechterhand. 
Psa 121:6  De zon zal u des daags niet steken, noch de maan des nachts. 
Psa 121:7  YHVH zal u bewaren van alle kwaad; uw ziel zal Hij bewaren. 
Psa 121:8  YHVH zal uw uitgang en uw ingang bewaren, van nu aan tot in der eeuwigheid. 

Alle eer aan de Gever.

Beproef mijn woorden!


door Een reactie plaatsen

In het verleden ligt het heden

in het nu wat komen zal…

Activiteiten lopen af en aan..

Als je al wat langer meeloopt, ga je in objectiviteit, contouren zien, die keuzes geven en wanneer je broeders hoede wil zijn, anderen raadgeven.

Dat laatste is geen veelbegeerde rol. Veelal strijkt men tegen de haren in.

Wanneer je het Woord hoog houdt en gekozen hebt om te willen leren in de levensschool die de Vader geeft in plaats van bij welbekende leraren hun uitleggingen over te nemen, sta je anders in het leven, eigenlijk meer onafhankelijker, maar relatief ook eenzamer.

Niettemin weegt dat eenzame niet op tegen de troost die de Vader geeft wanneer het moeizame grond is waar de ploeg doorheen moet.

Bij de Vader zijn Zijn condities duidelijk. Zonder volkomen gehoorzaamheid of oprechte inzet is er overeenkomstige vrucht te verwachten. Het boek Deuteronomium is er duidelijk over. Ook in de brieven van de apostelen is die conditie duidelijk te lezen. Een gemixte vrucht is een vrucht die Vaders zegen niet heeft. Duidelijk.

Er is een zeker verschil waar te nemen. Zij, die niet beter weten, wacht genade, maar zij die zich door trots laten lijden wacht een andere oogst, tenzij zij zich door tegenslag (wat op zich genade is) beraden en tot zichzelf gekomen nederig tot de Vader wenden.

Het is schering en inslag dat zich een periode ontwikkelt (en zou dat voorgaande perioden ook niet zijn geweest?) waarin behoefte om zich te profileren prioriteit heeft boven individu worden, die verlangt persoonlijk geleid te worden, onderwezen te worden van Vaders wegen om zo samen zowel onafhankelijk van mensenleringen collectief een natie te worden dat YHVH vreest. In die laatste opstelling is geen ruimte voor menselijke tolerantie, waar menselijke emotie, hiarchie en trots uit voortvloeit.

Mensen die verkiezen alleen van Vaders wegen te leren door Zijn Geest wandelen door de andere gelederen heen, ook al omdat het hen niet verbindt maar eerder loslaat. Zij hebben immers iets anders voor ogen, wat mij de volgende woorden in gedachten brengt:

“….en anderen zijn uitgerekt geworden, de aangeboden verlossing niet aannemende, opdat zij een betere opstanding verkrijgen zouden” Hebr.11:35

“Waarheen pelgrim waarheen gaat gij, t’oog omhoog …”

Ziende op de Leidsman.

Onlangs zag ik een aankondiging van een activiteit, waarin ik vrijwel direct zag dat ook die opstelling zo zou lopen en tegelijkertijd besefte dat het niet solide is. Waarom? Vanwege eerder opgedane ervaringen met deze mensen, die zich niet bekeerden van hun wegen,maar verder de weg van misleiding opgaan en daardoor mensen op het verkeerde spoor zetten. Mijn bede is dat de oprechte bezoekers/deelnemers door honger naar de waarheid verder zullen wandelen en niet opgaan in die organisatie.

Denkend aan de profeet Ezechiël die verschillende hartgrondige waarschuwingen meekreeg, die wij, deel uitmakend van het koninkrijk van priesters, zeer ter harte moeten nemen, denk ik, getuige de volgende woorden:

Eze 2:3  En Hij zeide tot mij: Mensenkind! Ik zend u tot de kinderen Israels, tot de rebellerende volken, die tegen Mij gerebelleerd hebben; zij en hun vaderen hebben overtreden tegen Mij tot op dezen zelven huidigen dag. 
Eze 2:4  En deze kinderen zijn hard van aangezicht, en stijf van hart; Ik zend u tot hen, en gij zult tot hen zeggen: Zo zegt de Heere HEERE! 
Eze 2:5  En zij, hetzij dat zij het horen zullen, of hetzij dat zij het laten zullen (want zij zijn een wederspannig huis), zo zullen zij weten, dat een profeet in het midden van hen geweest is. 

(..)

Jesaja 41: Isa 41:14  Vrees niet, gij wormpje Jakobs, gij volkje Israels! Ik help u, spreekt de HEERE, en uw Verlosser is de Heilige Israels! 
Isa 41:15  Ziet, Ik heb u tot een scherpe nieuwe dorsslede gesteld, die scherpe pinnen heeft; gij zult bergen dorsen en vermalen, en heuvelen zult gij stellen gelijk kaf. 
Isa 41:16  Gij zult ze wannen, en de wind zal ze wegnemen, en de stormwind zal ze verstrooien; maar gij zult u verheugen in den HEERE; in den Heilige Israels zult gij u roemen.

Deze woorden zijn ons tot steun vanwege het belang om Vaders Waarheid door te geven, te delen, partijdig, onpartijdig, ter gelegener en ongelegen tijd:

2Ti 4:2  Predik het woord; houd aan tijdelijk, ontijdelijk; wederleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en leer. 
2Ti 4:3  Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen; maar kittelachtig zijnde van gehoor, zullen zij zichzelven leraars opgaderen, naar hun eigen begeerlijkheden; 
2Ti 4:4  En zullen hun gehoor van de waarheid afwenden, en zullen zich keren tot fabelen. 
2Ti 4:5  Maar gij, wees wakker in alles, lijd verdrukkingen; doe het werk van een evangelist, maak, dat men van uw dienst ten volle verzekerd zij. 

Een ander terugkomend hardnekkige gewoonte is om mensen in messiaanse “kooien” te verzamelen en uit het oog verliest om hen zelfstandig helpen te worden, zoals Yeshua eenvoudige mensen koos om hen in een driejarige omgang met de nodige praktische toerusting uit te zenden.

In de kooien draait men een terugkerend programma af, met vaak vooraf gekozen zang, een veelal mannelijke spreker uit een sprekerscollectief om hen na een gezamelijke maaltijd uit te zwaaien. Nu kan dat voor beginnelingen heilzaam zijn, maar waar blijft de uitdaging om als een familie bij elkaar te komen en een ieder ruimte te geven om zelf te antwoorden op een bepalende vraag?

Waaruit blijkt het vertrouwen in Yeshua’s woorden dat na Hem de Ruach haKodesh zou komen om alles indachtig te maken wat Yeshua de mensen geleerd had toen Hij op aarde was?

Recentelijk een verslag vernomen waarin overduidelijk bleek dat wij oprechte christenen die oprecht belangstellend zijn naar de bijbelse kalender van Abba YHVH bij een eenvoudige familie mogen introduceren,maar niet naar een m.gemeente. Het bleek dat men daar geheel niet zat te wachten op nieuwelingen die oprecht geinteresseerd waren. Zij waren Yosef incognito en gingen voor het “Amen” alweer huiswaarts, een ervaring rijker. Wij ook. Laten we de waarschuwing ter harte nemen en familie blijven als we dat  pad al ingeslagen zijn.

Van huis tot huis brood brekende…

Dat is wat ons gegeven is en Hij gaat vooruit. In die opstelling krijgt Hij de eer.

Grootvader wandelde de bomenlaan uit naar een huis in Amerongen om aldaar eenvoudig de bijbel te openen om daaruit te gaan uitleggen. We hebben in het drents-friese woud ook zo’n soort bomenlaan en wanneer ik daar doorheen fiets denk ik aan grootvader, een eenvoudige landman. M’n vader was als jongetje verwonderd om zijn vaders uitleg, vertelde hij, vooral dat moeilijke hoofdstuk uit Ezechiël 1. In dat spoor ging mijn vader ook, nooit werd hij kerklid, omdat hij zichzelf niet wederomgeboren kon maken, zei hij en dat moet je wel verklaren bij de geloofsbelijdenis. Zo nu en dan bezochten wij een kerk, maar ook thuislezen was ons niet vreemd. En zo leidde de Vader mij ook in het spoor van mijn voorvaders en veel verder terug die andere voorvaders/moeders. Totdat Hij mij de woorden gaf over dat van huis tot huis brood brekende. Dat was de bevestiging om van Hem Zijn wegen te leren.

Wij Zijn navolgers, eerstelingen des geestes…Vragen naar Zijn Stem en doen wat Hij zegt. Dan zullen wij vrucht dragen, dat Hem behaagt.

Alle eer aan de Eerstgeborene, Die de verantwoording voor Zijn huis nam!

 

 

 

 

 

 

 


door 1 reactie

Overdenking

Wanneer wij de eerstgeboortezegen, die wij verkregen via Efraïm, de zoon van Yosef afwijzen en slechts de vruchten van de reddingszegen consumeren, door vast te houden aan de strik van de vervangingsleer,  sterven we in de volkeren, zonder ooit onze roeping daadwerkelijk te hebben opgenomen, terwijl de bijbel uitdrukkelijk oproept dicipelen te worden en uit te gaan om de boodschap van de Vader te vertellen,zodat er uit de volkeren een natie gevormd gaat worden, waarmee YHVH de overige schapen bereiken wil overeenkomstig de profeten.

Abba YHVH zoekt een volk dat voorheen geen volk was. Er waren vissers die uitgingen om te vissen maar gezien de verdrukkingen wereldwijd, hebben te weinig mensen gehoor gegeven aan de oproep om zich te verdiepen in de roeping van Israel de eerstgeborene, die alleen Israel wordt door Yeshua en daaruit voortvloeiend de opdracht heeft om de hoopvolle boodschap te zaaien dat dit verloste Israel tesamen met verlost Juda die ene kudde vormt, waarvoor Yeshua terugkomt.

We hebben in navolging van Yeshua/Jezus een koninklijk priesterschap en met de geestelijke eerstgeboortezegen de taak om de anderen te redden. Yeshua ging ons, als Priester in de orde van Melchizedek vóór.

Geen gehoorzaam verlost Israel, dan ook geen verlost Juda in onze generatie.

Dan slaat Abba YHVH een generatie over gelijk als bij onze vaderen, die in de woestijn (volkeren) stierven.

De bijbel bevestigt t naadloos.

Deut.30; Jesaja 41; Ezechiël 3, 37; 1Cor. 10; Romeinen 9 tm 11; Jer 3; Joh. 10:16; Hebr. 6; Openbaring 21;

Afbeelding: Eén is Uw Meester. Door Hem komen wij tot ons doel. Laten wij ons verbinden met Hem zodat wij niet ons eigen pad trekken.


door Een reactie plaatsen

Waakt en gedenkt.

In de opgang naar Shavuot viel mijn oog op het volgende vers in Handelingen 20:16 

“Want Paulus had voorgenomen Efeze voorbij te varen, opdat hij niet den tijd in Azie zou verslijten; want hij spoedde zich, om (zo het hem mogelijk ware) op den pinksterdag te Jeruzalem te zijn”. 

Verder lezen bracht het volgende in zicht:

Act 20:17  Maar hij zond van Milete naar Efeze, en hij ontbood de ouderlingen der Gemeente. 
Act 20:18  En als zij tot hem gekomen waren, zeide hij tot hen: Gijlieden weet, van den eersten dag af, dat ik in Azie ben aangekomen, hoe ik bij u den gansen tijd geweest ben; 
Act 20:19  Dienende den Meester/Heere met alle ootmoedigheid, en vele tranen, en verzoekingen, die mij overkomen zijn door de lagen der Joden; 
Act 20:20  Hoe ik niets achtergehouden heb van hetgeen nuttig was, dat ik u niet zou verkondigd en u geleerd hebben, in het openbaar en bij de huizen; 
Act 20:21  Betuigende, beiden Joden en Grieken, de bekering tot God en het geloof in onzen Meester Yeshua Messias. 
Act 20:22  En nu ziet, ik, gebonden zijnde door den Geest, reis naar Jeruzalem, niet wetende, wat mij daar ontmoeten zal; 

Paulus voelde,zoals we lezen in vers 22 dat hij gebonden door de Geest (Die immers uitgestort was na Yeshua’s hemelvaart) naar Jeruzalem zal reizen, niet wetende wat hem daar staat te wachten.

Act 20:23  Dan dat de Heilige Geest van stad tot stad betuigt, zeggende, dat mij banden en verdrukkingen aanstaande zijn. 
Act 20:24  Maar ik acht op geen ding, noch houde mijn leven dierbaar voor mijzelven, opdat ik mijn loop met blijdschap mag volbrengen, en den dienst, welken ik, van Messias Yeshua ontvangen heb, om te betuigen het Evangelie der genade Elohims.

Paulus weet op voorhand, door de Geest dat allen die hij nu spreekt, niet meer ontmoeten zal:

Act 20:25  En nu ziet, ik weet, dat gij allen, waar ik doorgegaan ben, predikende het Koninkrijk Gods, mijn aangezicht niet meer zien zult. 

En hij legt verantwoording af omdat het afscheid voorgoed is:

Act 20:26  Daarom betuig ik ulieden op dezen huidigen dag, dat ik rein ben van het bloed van u allen. 
Act 20:27  Want ik heb niet achtergehouden, dat ik u niet zou verkondigd hebben al den raad Gods. 

Hij wijst de ouderlingen/oudsten op hun verantwoordelijkheid, hun roeping en het lijden van Yeshua waardoor de kudde kon bestaan:

Act 20:28  Zo hebt dan acht op uzelven, en op de gehele kudde, over dewelke u de Heilige Geest tot opzieners gesteld heeft, om de Gemeente Gods te weiden, welke Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed. 

Het vooruitziend inzicht van YHVH ontvangend, vertelt hij wat er gebeuren gaat, zodat de ouderlingen voorbereid zullen zijn:

Act 20:29  Want dit weet ik, dat na mijn vertrek zware wolven tot u inkomen zullen, die de kudde niet sparen. 
Act 20:30  En uit uzelven zullen mannen opstaan, sprekende verkeerde dingen, om de discipelen af te trekken achter zich. 

Hoe triest dat uit hun midden mannen opstonden en verkeerde dingen sprekende met de bedoeling de mensen uit de kudde weg te trekken achter zich.

Terwijl ik dit zo overpeinsde, besefte ik dat deze waarschuwing van Paulus/Shaul, niet bij die ene keer zou blijven…

Zou deze boodschap, deze waarschuwing, ook niet op ons van toepassing zijn?

We herhalen nog eens een van de vorige verzen:

Act 20:28  Zo hebt dan acht op uzelven, en op de gehele kudde, over dewelke u de Heilige Geest tot opzieners gesteld heeft, om de Gemeente Gods te weiden, welke Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.

Wachters, wachters bij de poort, zijn waakzaam, door het leven getraind in het observeren van beweegredenen. Toegerust door de Vader om het moeilijke werk te doen door de Enige Herder boven mensen te stellen en hun motivatie te toetsen.

Het wachter zijn wordt bevestigd in het volgende vers:

Act 20:31  Daarom waakt, en gedenkt, dat ik drie jaren lang nacht en dag, niet opgehouden heb een iegelijk met tranen te vermanen. 

De ouderlingen kregen een driejarige opleiding met begeleiding van Paulus en nu moesten ze zelfstandig verder.

Drie jaar…Yeshua…dicipelen…ouderlingen…

Paulus geeft hem aan YHVH over,gezien vers 32:

Act 20:32  En nu, broeders, ik bevele u Gode, en den woorde Zijner genade, Die machtig is u op te bouwen, en u een erfdeel te geven onder al de geheiligden. 

En hij vertelt dat het hem alleen om de boodschap te doen was, niet om materie:
Act 20:33  Ik heb niemands zilver, of goud, of kleding begeerd. 
Act 20:34  En gijzelve weet, dat deze handen tot mijn nooddruft, en dergenen, die met mij waren, gediend hebben. 
Act 20:35  Ik heb u in alles getoond, dat men, alzo arbeidende, de zwakken moet opnemen, en gedenken aan de woorden van Messias Yeshua , dat Hij gezegd heeft: Het is zaliger te geven, dan te ontvangen. 

Wanner mensen dicht met elkaar optrekken in geloof ontstaat er een hechte band en we kunnen uit de volgende woorden opmaken, dat het afscheid hen allen zwaar valt:

Act 20:36  En als hij dit gezegd had, heeft hij nederknielende met hen allen gebeden. 
Act 20:37  En er werd een groot geween van hen allen; en zij, vallende om den hals van Paulus, kusten hem; 
Act 20:38  Zeer bedroefd zijnde, allermeest over het woord, dat hij gezegd had, dat zij zijn aangezicht niet meer zien zouden; en zij geleidden hem naar het schip. 

Wat een impact heeft deze gebeurtenis op hen allen en wat kunnen wij eruit leren?

Mij viel het radicaal dienen van YHVH op, de oprechtheid en de toewijding aan zowel YHVH door Yeshua. Ook Paulus indringende woorden dat hij de ouderlingen op het hart drukte hun roeping trouw te blijven en uit te voeren omdat er na hem mannen uit hun midden op zouden gaan staan. Die kwamen niet van buiten, maar uit hun midden.

Mijns inziens vraagt dat van ons ook wachtersschap en dat kan niet theoretisch opgelost worden. Daar gaat een levensopleiding aan vooraf.

Herder worden om herder te zijn…er zijn zoveel dolende schapen en wat te zeggen van de lammetjes?

Luk_10:2  Hij zeide dan tot hen: De oogst is wel groot, maar de arbeiders zijn weinige; daarom, bidt den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote. En verder…

Waakt en gedenkt!