Mij kwam psalm 137 in gedachten na een gesprek met familie die de wil van de Vader willen doen en ons scheidt de zee en een landelijke grens.

Psa 137:1  Aan de rivieren van Babel, daar zaten wij, ook weenden wij, als wij gedachten aan Sion. 

Is de voorgaande tijd een smaken geweest? Een vooruitzien wanneer wij verzameld zijn vanuit de vier winden der aarde? Wel worden wij allen belemmerd te doen wat eerder zo makkelijk kon. Uit de gesprekken die we hebben, vernemen wij wel dat het vertrouwen op de Enige een boost heeft gekregen. De meesten verwachten het van Hem die dit gebeuren toestond.

Weliswaar kunnen we de woorden van psalm 137 niet naadloos op de huidige situatie leggen, maar gevoelens van verlangen naar verlossing, dé verlossing, vermenigvuldigen zich.

Wat wij aan openbaring ontvingen blijft onverminderd staan en daarom is onze focus op Abba YHVH. Hij gaf het en Hij is de Uitvoerende.

De psalm  geeft aan dat het verlangen niet vergaat bij onderdrukking:

Psa 137:2  Wij hebben onze harpen gehangen aan de wilgen, die daarin zijn. 
Psa 137:3  Als zij, die ons aldaar gevangen hielden, de woorden eens lieds van ons begeerden, en zij, die ons overhoop geworpen hadden, vreugd, zeggende: Zingt ons een van de liederen Sions; 
Psa 137:4  Wij zeiden: Hoe zouden wij een lied des YHVH’s/ HEEREN zingen in een vreemd land? 
Psa 137:5  Indien ik u vergeet, o Jeruzalem! zo vergete mijn rechterhand zichzelve! 
Psa 137:6  Mijn tong kleve aan mijn gehemelte, zo ik aan u niet gedenke, zo ik Jeruzalem niet verheffe boven het hoogste mijner blijdschap! 

Ook kwam mij in gedachten een tekst uit Ezechiël 36: 37  Alzo zegt de Heere YHVH/HEERE: Daarenboven zal Ik hierom van het huis Israels verzocht worden, dat Ik het hun doe; 

De voorgaande verzen vertellen waaróm.

Er is veel gedeeld de afgelopen jaren. Gezaaid en ernstig genoeg valt veel zaaigoed af. Niet vanwege het gehalte van het zaaien of de manier waaróp…Nee, het is de hartsgesteldheid van de mensen zelf, die de oogst bepalen.

Zie de gelijkenis van de zaaier:

Luk 8:5  Een zaaier ging uit, om zijn zaad te zaaien; en als hij zaaide, viel het ene bij den weg, en werd vertreden, en de vogelen des hemels aten dat op. 
Luk 8:6  En het andere viel op een steenrots, en opgewassen zijnde, is het verdord, omdat het geen vochtigheid had. 
Luk 8:7  En het andere viel in het midden van de doornen, en de doornen mede opwassende, verstikten hetzelve. 
Luk 8:8  En het andere viel op de goede aarde, en opgewassen zijnde, bracht het honderdvoudige vrucht voort. Dit zeggende, riep Hij: Wie oren heeft, om te horen, die hore. 

Maar gij hebt niet gewild…Isa 30:15  Want alzo zegt de Heere HEERE, de Heilige Israels: Door wederkering en rust zoudt gijlieden behouden worden, in stilheid en in vertrouwen zou uw sterkte zijn; doch gij hebt niet gewild. 

Mat_23:37  Jeruzalem, Jeruzalem! gij, die de profeten doodt, en stenigt, die tot u gezonden zijn! hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, gelijkerwijs een hen haar kiekens bijeenvergadert onder de vleugels; en gijlieden hebt niet gewild.

Achteruit lezen van hoofdstuk 23 vertelt ons glashelder tussen religie en geloof.

Motief van ons leven moet denk ik zijn dat we allereerst in dienst van onze man en Maker zijn hier op aarde. Hij,de laatste Adam, koos ons doelbewust. Met Hem zijn we ondertrouwd.

De bruiloft laat nog even op zich wachten. Er is nog werk te doen.

Hab 3:17  Alhoewel de vijgeboom niet bloeien zal, en geen vrucht aan den wijnstok zijn zal, dat het werk des olijfbooms liegen zal, en de velden geen spijze voortbrengen; dat men de kudde uit de kooi afscheuren zal, en dat er geen rund in de stallingen wezen zal; 
Hab 3:18  Zo zal ik nochtans in den HEERE van vreugde opspringen, ik zal mij verheugen in den God mijns heils. 
Hab 3:19  De Heere HEERE is mijn Sterkte; en Hij zal mijn voeten maken als der hinden, en Hij zal mij doen treden op mijn hoogten. Voor den opperzangmeester op mijn Neginoth. 

Zo zal ik nochtans …. in YHVH van vreugde opspringen, ik zal mij verheugen in den God mijns heils/Yeshua.