Vanwege de hardigheid uws harten…
Wie kent deze uitspraak niet? Als ik er nu aan denk, besef ik dat een stuk calvinisme mee wil liften in m’n gedachten, dus nu maar even concentratie…

Tot wie spreekt Yeshua met deze woorden?
Mannen of vrouwen?

Matth 19: En de Farizeen kwamen tot Hem, verzoekende Hem, en zeggende tot Hem: Is het een mens geoorloofd zijn vrouw te verlaten, om allerlei oorzaak? 4 Doch Hij, antwoordende, zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen, Die van den beginne den mens gemaakt heeft, dat Hij ze gemaakt heeft man en vrouw? 5 En gezegd heeft: Daarom zal een mens vader en moeder verlaten, en zal zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot een vlees zijn; 6 Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees. Hetgeen dan YHVH samengevoegd heeft, scheide de mens niet.7 Zij zeiden tot hem: Waarom heeft dan Mozes geboden een scheidbrief te geven en haar te verlaten?
8 Hij zeide tot hen: Mozes heeft vanwege de hardigheid uwer harten u toegelaten uw vrouwen te verlaten; maar van den beginne is het alzo niet geweest.9 Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel, en die de verlatene trouwt, doet ook overspel.

Hardigheid..
Het waren de vrouwen niet die mannen wegzonden in die tijd. Mannen hadden vanaf het begin van de schepping opdracht hun vrouw te beschermen . Wat er onder die bescherming,wat bij Zakar hoort (1),  wordt verstaan, heb ik nog niet ten volle kunnen uitdiepen, maar ik heb hoop dat de kennis vermeerderen zal,zoals het boek Daniel beschrijft.

Terug naar de Hof van Eden vóór de zondeval. Wat zette YHVH daar als voorbeeld neer en gaf er instructies bij? Van den beginne man en vrouw. De man zal vader en moeder verlaten (zie dat Hij dat zegt, terwijl Adam en Chava geen ouders hebben) en zal zijn vrouw aanhangen ( na de zondeval ging dat andersom in die streken) en die twee zullen echad zijn…heenwijzend naar Yeshua en Zijn Bruid. Efeze 5 verwijst daarnaar.

Na de zondeval nam men gewoonten over van omliggende volkeren. Was dat omdat YHVH daar een Voorstander van was? Waarom liet YHVH dat toe en liet Hij er zelfs regels voor neerzetten? Of had het een andere oorzaak?
Staat er niet geschreven in Jer. 6:13; Deut 28:64 dat Israel later toen zij het land uitgezet werden andere goden dienen zou vanwege hun ongerechtigheid?

Ik verwonder me daar over. Recentelijk las ik een uitleg die me intrigeerde en deze geeft me te denken. Het scherpt m’n gedachten en bevestigt mijns inziens de hebreeuwse betekenis en functie van mensen, alreeds in de hof van Eden meegegeven:

Dit is wat ik las:
There are many things in the Bible that God has allowed and regulated because of the hardness of our hearts. Wars, slavery, polygamy, and the subjection of women are among the most difficult to reconcile with the loving, holy God Who has died for us. Why would God allow such things? I believe it is because He knew that in a fallen world they would occur whether or not He allowed them and wanted to establish limits to their evil. God commanded that when Israel went to war, they were to spare the women and children and not destroy the productiveness of the land. When they married several women, they were not to favor a new wife over the first, nor bring a woman’s sister as a rival into the household. Slaves in Israel had some legal rights and were to be set free after a period of years. And women were not to be treated as chattel, but to be loved, honored and respected as joint-heirs of God’s kingdom.

God allowed all these practices, not because they were His best, but because the human heart was not sufficiently transformed to eliminate them. Over the centuries of God’s self-revelation to His people, He has been working to bring us more and more into His holy standards and to reform society as a result. The Gospel has worked like yeast in bread dough to raise moral and ethical standards so that now, ancient practices such as polygamy and slavery seem unthinkable. And this process is continuing. Ephesians 4:13 and 15 encourage us to grow up in all things into Yeshua HaMasshiach; that is, to become more and more like Him in all that we do.(1)
www (dot)godswordtowomen (dot) org/JEndriss.htm

Vervolgens lees ik de vraag of wij ons zouden kunnen voorstellen of Yeshua ook al deze afgeleide vormen en onderdrukking Zelf zou praktiseren. Dat is een heel goede vraag omdat Yeshua kwam voor de verloren schapen van het huis van Israel, die met gemixte gewoonten, geloof en overeenkomstige tradities in de natiën leefden. Hij kwam om ons weer terug te brengen naar de staat van voor de zondeval en willen wij dat ook?

Yeshua spreekt over hardigheid, dat is blijkbaar een feit. Hij doorziet de mens. Hij kwam voor hen om hen te bevrijden en hen terug te leiden naar YHVH’s scheppingsplan. Nu spreekt Hij wel tot farizeeën, maar zijn hun menselijke interpretatie leringen en invloeden gestopt bij ons of gaan we daar nog onder gebukt? En als dat zo zou is, wie?

Zou het kunnen zijn dat wanneer de man terugkeert naar de Vader hij dan pas met recht een Zakar kan worden genoemd en beschermend zal optreden in die zin mét de autoriteit van een dienende, zoals Yeshua is ? En als we dat dan zouden kunnen vaststellen, zou het dan zo kunnen zijn, dat de man die volhardt in  zijn eigen wegen, de condities en resultaten krijgt van het tegenovergestelde?

Voor zover ik het Woord lees, krijgt het goedunken van ons eigen hart Abba’s zegen niet in tegensteling tot de overgave, die offers vraagt. Zulke offers zijn het opgeven van onze eigengerechtigheid en teruggaan in Zijn paden die rust geven voor onze ziel- Jer.6:16

Willen wij hersteld worden zodat wij anderen tot voorbeeld zullen zijn?
Yeshua heeft de deur geopend en alles staat ons ter beschikking om Hem als voorbeeld na te volgen en Ammi te zijn. Als we Hem volgen in Zijn voetstappen, laten we overwegen wat Hij zou doen en datzelfde doen.
Dan vindt, denk ik, vernieuwing plaats in onze gedachten en handelwijze en zullen we van vele tot nu toe onmogelijk lijkende zaken gaandeweg bevrijd worden en opstaan in onze identiteit.

Zoals altijd, toets mijn woorden aan de hand van de Schrift, ook ik ben lerende. Shalom, Hadassah

(1)1) Aut. vert. Er zijn veel dingen in de bijbel die HaShem heeft toegestaan ​​en gereguleerd vanwege de hardheid van onze harten. Oorlogen, slavernij, polygamie en de onderdrukking van vrouwen zijn de moeilijkste onderwerpen om te verzoenen met de liefdevolle, heilige Yeshua die voor ons is gestorven. Waarom zou Elohim YHVH dergelijke dingen toestaan? Ik geloof dat het is omdat Hij wist dat ze in een gevallen wereld zouden optreden en omdat Hij hen het niet toegestaan ​​had, zij grenzen wilden vaststellen. YHVH beval dat toen Israël naar de oorlog ging,ze de vrouwen en kinderen zouden bevrijden en de productiviteit van het land niet vernietigen. Toen ze meerdere vrouwen trouwden, moesten ze een nieuwe vrouw niet boven de eerste stellen en bevoordelen, noch een vrouwelijke zus als mededinger in het huishouden brengen. Slaven in Israël hadden een aantal wettelijke rechten en zouden na een periode van jaren vrij moeten zijn. En vrouwen zouden niet als bezit moeten worden behandeld, maar geliefd, vereerd en gerespecteerd worden als gezamenlijke erfgenamen van Gods koninkrijk.
God liet al deze praktijken toe, niet omdat ze zijn ontwerp waren, maar omdat het menselijke hart niet voldoende was omgezet om deze gebruiken te elimineren. Door de eeuwen heen van Elohims eigen openbaring naar Zijn volk, heeft Hij gewerkt om ons steeds meer in zijn heilige normen te brengen en de samenleving daardoor te hervormen. De goede boodschap heeft gewerkt als gist in brooddeeg om morele en ethische normen te verhogen, zodat oude praktijken zoals polygamie en slavernij ondenkbaar lijken. En dit proces gaat door. Efeze 4:13 en 15 moedigen ons aan om in alles op te groeien in Yeshua; Dat wil zeggen steeds meer zoals Hij, in alles wat we doen.

(1) Genesis 1:27

man <02145>

02145 rkz zakar, zn, bn

van 02142 TWOT-551e

zich herinneren, in herinnering brengen, oproepen
1a) (Qal) zich herinneren, herinneren
1b) (Niphal) in herinnering gebracht worden, herinnerd worden
1c) (Hiphil)
1c1) doen herinneren, herinneren
1c2) in herinnering bewaren, blijven herinneren
1c3) ter sprake brengen
1c4) vermelden
1c5) een gedenkteken oprichten, in de herinnering oproepen

(Wordt vervolgd)