In de dagen opgaand naar Yom Kippur kreeg ik recentelijk van Ken Rank, die ik als een broer ben gaan kennen, een berichtje toegezonden dat hij op de website van United2Restore had gepubliceerd. Direct al bij het begin had het mijn volle aandacht!
Een paar zinnen in die open brief troffen me, omdat ik dat zelf al weleens gedacht had, dat Yuda van mij, van ons zou kunnen denken, maar Ken had de moed en nederigheid om het openlijk te verwoorden!
Citaat:”When Hitler came into power, he claimed to be a Christian. Despite him being a poor reflection of the one he claimed to serve, the Jews should not be expected to have to discern who may or may not be reflecting the values of Christianity. Thus, from their perspective, if Hitler claimed to be a Christian, and I claim to be a Christian, then in their eyes, I am not much different than Hitler. Vertaling: Toen Hitler aan de macht kwam, beweerde hij een christen te zijn. Ondanks dat hij een slechte weerspiegeling van degene die hij had te bereiken moet van de Joden niet worden verwacht te onderscheiden wie niet of wie wel al dan niet de waarden van het christendom reflecteert. Dus, vanuit hun perspectief, als Hitler beweerde een Christen te zijn, en ik beweer een Christen te zijn, dan ben ik in hun ogen,niet veel anders dan Hitler”.
Ik ben Ken gaan kennen als een broeder die, hoewel een oceaan ons scheidt, betrouwbaar is in de relatie als familie in Yeshua. Het zijn geen loze woorden die hij schreef en wij mogen ze ter harte nemen. Hij triggerde wortels die er nog steeds zijn en die, hoewel voorvaders van ons ze deden, wij wel hun nazaten zijn. Een gevallen steek dient opgehaald te worden, wil het breiwerk een mooi resultaat zijn.
Ervaring met een huisgenoot die uit het Middenoosten voor enkele jaren in ons huisgezin kwam, heeft ons inzichten bijgebracht en zodoende kan ik met recht zeggen dat mensen uit het Middenoosten ons niet beoordelen op wat wij zeggen, maar wat onze houding is. Woorden als bovengenoemd zijn daarentegen krachtig, de houding is een bevestiging.
Ik denk dat Israeliers in het algemeen en zeker ook degenen die in de natiën leven, die middenoosten- mentaliteit niet verloren zijn.
Daarom laat ons ja “ja” zijn en ons nee “nee”!
Wanneer wij op ons hart hebben om in hun slechte tijden hen te bemoedigen, weten zij dat wat wij zeggen serieus is. Wanneer wij de moed durven te hebben om de fouten van onze vaderen aan te kaarten en aan te geven dat we begrijpen dat zij ons ook zo zien totdat wij het tegendeel bewijzen, dan gaan we inhoudelijk bezig. Dat zal zoden aan de dijk gaan zetten.
De open brief van Ken Rank gaf vrij gauw resultaat (1).
Om de hand te reiken dienen we zelfkennis te hebben en de moed om te bekennen ook al hebben we het zelf niet persoonlijk gedaan.
Dan krijgen de woorden “wij en onze vaderen tevens…” inhoud, die vroeg of later duurzaam resultaat gaat geven.
Kom ga met ons en doe als wij, psalm 122